Na de dood wordt de geest meegevoerd naar aanwezigheid van Allah. Als een goed, deugdzaam leven werd geleid in de wereld en verfijning werd bereikt, dan zullen de engelen die de opdracht kregen om de geest naar Allah te brengen, deze in een doek wikkelen die van satijn is gemaakt en doorheen de hemelen en alle inwendige dimensies van het bestaan dragen naar de Aanwezigheid van Allah. Bij deze tocht verwelkomen de engelen de stoet in ieder verblijf en elke halte en vragen: Wie is dit? Wat een schitterende geest is dit! De engelen die de geest begeleiden stellen deze voor met de meest schitterende titels, waar het ook in de wereld werd mee aangesproken en antwoorden: ‘Dit is de geest van de ene die, bijvoorbeeld, vastte, bad, aalmoezen gaf en elke last droeg voor de zaak van Allah.’ Tenslotte zal Allah Almachtig de geest verwelkomen en dan de engelen bevelen: ‘Neem deze geest terug naar het graf waar het lichaam ligt begraven dat erbij hoort. Dan zullen de vragen kunnen worden beantwoordt die Moenkar en Nakier zullen stellen, de vragende engelen.’

De geest van een onrechtvaardige wordt met misprijzen behandeld, overal waar die voorbijkomt en van de Aanwezigheid van Allah weggesmeten in het graf.

Het kwaad dat de mens in de wereld overkomt, wordt door diens zonden veroorzaakt. Als een mens een eerlijke gelovige is en zichzelf niet steeds van zonden kan verwijderd houden, zal Allah uit mededogen, toestaan dat deze mens enkele tegenslagen te verwerken krijgt om hem van zonden te zuiveren. Allah kan hem ook aan grote doodsangsten onderwerpen om hem de nog niet vergeven zonden toch te vergeven, ofwel om hem tot een hogere geestelijke rang op te heffen. Daarbij wordt de geest zacht behandeld. Als deze mens, ondanks alle tegenslagen die hij in de wereld ondervond en de doodsangsten die hij uitstond, nog steeds onvergeven zonden meedraagt, dan moet hij een soort reiniging ondergaan in het graf. Bovendien, omdat het graf de eerste stap is in de reis naar het eeuwige leven, waar iedereen de beloning zal ontvangen voor de daden in deze wereld, wordt iedereen, als een voorafgaande ondervraging, in het graf bevraagd over de wereldse daden door twee engelen.

Zoals in betrouwbare boeken is vastgelegd, verlangde Abbas, de oom van de Profeet (vrede zij met hem) erg om Oemar, de 2e kalief, te zien in zijn droom, na de dood van Oemar. Nochtans was hij pas in staat om hem 6 maanden later te zien. Toen vroeg Abbas aan Oemar: ‘Waar zijt gij al die tijd geweest?’ Oemar antwoordde: ‘Vraag me dat niet! Ik ben maar net in staat geweest om rekenschap te geven van mijn leven.’

Sa’d ibn Moe’adz was bij de grootste der Gezellen van de Profeet, moge Allah over hen allen tevreden zijn. Toen hij stierf zei de artsengel Djibriel (Gabriël) tegen de Profeet (vrede zij met hem): ‘De Goddelijke Troon beefde door de dood van Sa’d, O Boodschapper van Allah.’ Ontelbare engelen namen deel aan zijn begrafenis. Nochtans, na de begrafenis van Sa’d, moge Allah tevreden zijn over hem, sprak de Boodschapper met verbazing: ‘Allah zij geprezen! Wat zal met anderen gebeuren als het graf zelfs Sa’d verkneld?’

In het graf wordt iedereen ondervraagd door twee engelen die in de Moslimbronnen, Moenkar en Nakier noemen. Zij vragen: ‘Wie is uw Heer? Wie is uw Profeet? Wat is uw religie, enz.’ Als een mens gelovig was in deze wereld, geloofde in Allah en de Profeet (vrede zij met hem) als hij de ware religie heeft gekozen, dan kan hij de vragen der engelen beantwoorden. Anders kan hij dat niet. De ondervraging gaat verder, over zijn daden in de wereld dan.

De band tussen de geest en het lichaam hangt af van de wereld waarin beide verblijven. In deze wereld is de geest ‘opgesloten’ in de beperkingen van het lichaam. Als het ego dat tot kwaad aanzet en de lichamelijke verlangens, de geest overheersen, dan zal dat onvermijdelijk leiden tot de ondergang van de geest en de uiteindelijke verdoeming van de persoon. Als echter, de geest het ego kan controleren door geloof, aanbidding en goed gedrag, zichzelf kan bevrijden van verslaving aan lichamelijke behoeften, dan zal het gezuiverd worden, verfijning verwerven en voorzien worden van prijzenswaardige kwaliteiten. Dit zal de geest gelukkig maken in beide werelden.

Na de begrafenis, moet de geest wachten in de tussenwereld, tussen deze wereld en het Hiernamaals. alhoewel het lichaam ontbindt in de aarde, zullen de essentiële delen die in een hadith: ‘ajb al-dhanab’ worden genoemd, wat letterlijk ‘staartbeen’ betekent, niet vergaan. We weten niet of hiermee de menselijke genen worden bedoeld. Welk ook dit deel is, de geest zet hierdoor de relatie met het lichaam verder. Dit deel zal ook als de basis dienen waarop Allah de mens zal herbouwen of herscheppen bij de Oordeelsdag. Zelfs als dit deel, dat bestaat uit al de essentiële deeltjes of atomen van het lichaam, of al zijn andere deeltjes, reeds met de aarde zijn vermengd, toch zal Allah hen voorbestemmen tot het eeuwige leven tijdens de gebeurtenissen in het verloop van de uiteindelijke vernietiging en heropbouw van het universum en de reconstructie van de mens uit deze deeltjes op de Dag der Verrijzenis.