God

Wat is het verschil tussen de islam en de andere religies?

Posted on by

De islam verschilt van andere religies wat geloof, aanbidding en bepaalde aspecten van sociale regelgeving en zedelijkheid betreft.

Wat is rechtvaardigheid volgens de islam?

De islam vertegenwoordigt het midden tussen de joodse en christelijke opvattingen. Wat rechtvaardigheid betreft, neemt het jodendom bijvoorbeeld een ‘oog om oog’ houding aan, terwijl het christendom de ‘keer de andere wang toe’ houding verkondigt. Binnen Islam heeft men daarentegen het recht om rechtvaardiging te zoeken, terwijl men wordt aangemoedigd om te vergeven (5:45).

Wie is God volgens de religies?

In tegenstelling tot het boeddhisme en christendom, is God in de islam zowel boven alles verheven als persoonlijk. Als gevolg van de bovennatuurlijke werkelijkheid wordt in het boeddhisme helemaal niet over God gesproken en in het christendom accepteert men alleen een persoonlijke God in de incarnatie van Jezus (vzmh).

De islam kent niemand anders dan God absolute en volmaakte eigenschappen toe. Dit in tegenstelling tot het hindoeïsme, waar elke goddelijke eigenschap aan een aparte god wordt toegekend.

In tegenstelling tot de drie-eenheid van het christendom, schrijft de islam niemand anders dan God goddelijkheid toe. Moslims bidden direct, zonder tussenpersonen, tot God.

De islam verkondigt dat geen enkel volk, ras of religie zich de aarde als eigenaar kan toe-eigenen. De Koran wijst hier als volgt op: “En Mozes zei tot zijn volk: Zoek hulp bij God en verdraag. Zie! De aarde is van God. Hij schenkt haar als erfenis aan wie Hij vermag. En zie! Het vervolg is voor hen die hun plicht (aan Hem) volbrengen.” (7:128)

De islam is een religie van balans. Het is niet de bedoeling dat de volgelingen ervan qua geloof, aanbidding en sociaal gedrag in uitersten vervallen. Moslims worden niet geacht zich alleen op het fysieke bestaan of het hiernamaals te richten. Wat dit betreft, heeft de islam de perfecte combinatie gebracht voor geloof en de beoefening van religie als een manier van leven.

Wat is het standpunt van de islam over slavernij?

Posted on by

Islam is niet enkel aan vrije personen gezonden, maar aan iedereen dus ook slaven. Als we het leven van onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, lezen zien we dat onder de eerste moslims vele slaven waren zoals Bilal-i Habesji, Zayd bin Harise, Habbab bin Eret, enz. Slavernij is niet iets wat de islam heeft gebracht. Het bestond duizenden jaren voor de islam en heeft ruim duizend jaar na de openbaring van de Koran nog steeds bestaan. Zelfs de meest moderne landen hebben slavernij pas een eeuw terug afgeschaft.

Geschiedenis van de slavernij

Sinds de oudheid werden krijgsgevangenen slaven gemaakt. Mensen werden ontvoerd van andere stammen en volkeren om als slaaf te verkopen. Kinderen werden door hun ouders of andere naasten als slaaf verkocht. Mensen die hun schuld niet konden betalen werden slaaf van hun schuldeisers. Islam heeft alle bovenstaande wrede en barbaarse redenen die men had om iemand slaaf te maken verboden behalve krijgsgevangenen. Dus de islam heeft enorme beperkingen opgelegd op slavernij.

Waarom werd slavernij niet geheel afgeschaft?

Zelfs als een vredesvol volk of land sterke betrekkingen heeft met andere landen, kan het zo zijn dat de buurlanden niet zo vredesvol zijn ingesteld. Als de buurlanden de beslissing nemen om het desbetreffende land aan te vallen, dan is er geen andere keuze om oorlog te voeren. Dit was ook het geval bij onze Nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem. Als we kijken naar de locaties waar onze nobele Profeet (vzmh) oorlog heeft moeten voeren zoals Badr, Oehoed en Hendek dan zien we dat al deze plaatsen rondom Medina zijn. Dus ze hebben continu verdedigingsoorlogen moeten voeren om hun leven, vrouwen, kinderen en bezittingen te verdedigen. Tijdens deze oorlogen werden krijgsgevangenen genomen.

Wat moet men met deze gevangenen doen?

1. Doden van krijgsgevangenen: dit zorgt voor wraakgevoelens van de tegenpartij en neemt de onderhandelingsvoordeel weg. Dit gebeurt vaak als de tegenpartij ook zijn gevangenen heeft gedood.

2. Losgeld vragen: vijand was enkel bereid om losgeld te betalen voor vooraanstaande leiders en commandanten. Voor de gewone soldaat werd geen losgeld betaald.

3. Gevangenenruil: vaak heeft de ‘verslagen’ partij geen of weinig gevangenen om te kunnen ruilen.

4. Vrijlaten: Ook al ben je zeer vergevensgezind dan nog is het onrechtvaardig tegenover je eigen volk en soldaten om deze gevangenen vrij te laten terwijl je vijand zijn gevangenen niet vrijlaat of zelfs doodt. Naast het feit dat het onrechtvaardig is, is dit ook slecht voor de moraal van de strijdende soldaten die hun land met hun levens verdedigen. Daarnaast is de kans ook zeer groot dat de vrijgelaten gevangenen binnen zeer korte tijd weer tegenover je gaan staan om te strijden, vooral nu ze weten dat je ze toch weer gaat vrijlaten als ze gevangen worden genomen.

5. Slaaf maken: Aangezien losgeld vragen, gevangenenruil en vrijlaten vaak geen optie was, zijn er twee mogelijkheden die overblijven: doden of slaaf maken. Dus slaaf maken was een alternatief voor doden. Iedere soldaat die uittrok om te strijden wist dat hem drie mogelijkheden te wachten stond: Overwinnen, gedood worden, of slaaf worden.

Diegenen die tijdens nederlaag geen slaaf wilden worden, gingen tot het bittere eind en stierven op het slagveld, anderen die niet voor de dood kozen werden gevangen genomen. Dus zolang men (landen, volkeren) oorlog voerde was het onmogelijk om slavernij af te schaffen. Nu we hopelijk duidelijk hebben gemaakt dat slavernij niet iets is wat de islam heeft gebracht en zolang er oorlogen waren de slavernij ook niet afgeschaft kon worden, willen we proberen om de materialistische bril waarmee we naar slavernij kijken af laten zetten en de schitterende bril van de islam opzetten en daarmee naar slavernij in de islam te kijken. Buiten de islamitische wereld hadden de slaven, laat staan de status van mens, niet eens een dierwaardig bestaan. Hoe onmenselijk, wreed en barbaars slaven zelfs door ‘moderne’ westerlingen werden behandeld kunnen we in de geschiedenisboeken lezen.

Hoe werden de slaven in de islam behandeld?

Islam leert ons de schepping lief te hebben omwille van de Schepper. Islam leert ons dat onrechtvaardigheid een zeer grote zonde is. De islam leert ons dat iemand pas een ware moslim is als men hetzelfde voor een ander wenst als wat men voor zichzelf wenst. Hoe is het mogelijk dat iemand die moslim is, zijn slaaf onmenselijk, wreed en barbaars zal gaan behandelen?

Onze nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, is ons grootste voorbeeld. Toen hij met Khadidja trouwde gaf zij hem een slaaf (Zayd bin Harise) als cadeau. Zayd werd zo goed behandeld dat toen zijn vader na jaren de sporen van zijn zoon Zayd had gevonden en hem wilde meenemen, Zayd weigerde om mee te gaan en verkoos onze geliefde Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, in plaats van zijn vader. (ibni Saad 3:42) Islam heeft de moslims verheven richtlijnen gegeven hoe ze om moeten gaan met hun slaven.

De gevangenen werden als slaven verdeeld onder de moslims, deze namen hen in hun huizen (dus niet in stallen en plekken waar zelfs geen dieren kunnen verblijven). Hiermee werd de vijand de kans geboden om de schoonheid van de islam en de moslim van dichtbij mee te maken. Zo konden ze het verheven karakter van een moslim zien. Achteraf bleek dat dit zeer positieve invloed had en dat duizenden van hen de islam als geloof kozen (ze werden niet gedwongen omdat dwang in het geloof is verboden ( Koran 2:256)) Onder deze slaven en hun kinderen kwamen honderden islamitische geleerden voort zoals bijv. Nafie die de leraar van één van de Madhab (rechtsschool) imams, Imam Maliek was.

Daarnaast werden moslims aangespoord om vrijwillig hun slaven vrij te laten, dit werd als een verheven daad gezien.

Ook werd in de Koran het vrijlaten van een slaaf opgelegd na het begaan van sommige zondes. (5:89, 58:3)
Koran gaf zelfs het vrijkopen van een slaaf als één van de bestedingsdoelen van zakât aan. (9:60)

De Koran en onze nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, gebood moslims om hun slaven goed te behandelen (Koran 4:36, Boechari Imân;22, Moeslim Eymân 29-42):

‘Wie zijn slaaf dood, wordt ook ter dood veroordeelt, wie hem opsluit wordt ook opgesloten’ (Boechari en Moeslim)
‘Jullie slaven zijn jullie broeders!’ (Boechari)
‘Voed jullie slaven van hetgeen jullie eten, kleed jullie slaven van het soort dat jullie aantrekken!’ (Boechari).
‘Belast hen niet met zware lasten die ze niet kunnen verrichten.’ (Boechari)
‘Als jullie hen zware werk willen laten verrichten, help hen daarbij!’ (Boechari)
‘Noem hen niet ‘mijn slaaf’ maar ‘mijn zoon, mijn dochter of broeder/zuster.’ (Moeslim)

Door deze verheven richtlijnen was het totaal niet vreemd dat een slaaf als Bilal een verheven positie als moe’azzin (oproeper tot het gebed) kreeg toegewezen. En een slaaf als Zayd kon makkelijk als hoofdcommandant aangewezen worden in een leger waarin zich vele vooraanstaande metgezellen bevonden. Geen enkele metgezel heeft hierover ooit zijn ongenoegen geuit.

Het waren weer deze verheven richtlijnen waardoor de tweede Khalifa Oemar, voormalige slaaf Bilal aansprak als ‘mijn meester!’

Zelfde Oemar die Khalifa was van een machtige islamitische rijk, deelde zijn kameel samen met zijn slaaf tijdens zijn reis naar Jeruzalem!

Dus islam heeft slaven gered van barbaarsheid, onmenselijkheid en wreedheden en heeft hen een status gegeven als broeders van hun meesters. Slaven hadden hun menswaardigheid behouden, ze werden als een lid van het gezin gezien en verrichtten gangbare huishoudelijke taken in en rondom het huis en landgoed van hun meesters.

Ze zijn dus te vergelijken met een dienstmeid, huishoudster, allround medewerker die verschillende taken uitvoert. Enig verschil tussen een slaaf in de islam en een dienstmeid van de 21e eeuw is dat een slaaf niet werd betaald voor zijn werk. Het is de vraag of dit een nadeel is als we lezen dat slaven aan tafel van de heer des huizes konden eten en gelijkwaardige kleren kon dragen. Terwijl we weten dat er in Nederland 1,2 miljoen mensen onder de armoedegrens leven en vele miljoenen met moeite rond kunnen komen, laat staan dat ze zelfde voedsel kunnen nuttigen en gelijkwaardige kleding kunnen dragen als hun ‘baas’.

Vrouwelijke slaven (jariyah)

Vrouwelijke slaven worden jariyah genoemd. Een jariyah was een dienstmeid die huishoudelijke taken verricht op het (land)huis of paleis. Het is dus niet wonderbaarlijk dat in de paleizen van sultans tientallen jariyah’s waren net zoals er tientallen dienstmeiden in een kasteel of paleis van een willekeurige koning was.

Ook in de verzen die je aanhaalt als ‘bevoorrechting’ van de man zien we dat de islam tot dan toe ondenkbare revolutie teweegbrengt. Met deze verzen wordt aangegeven dat de ‘meester’ onder voorwaarde van islamitische regels en wetgeving huwelijkse betrekkingen kan hebben en trouwen met een slaaf. Dus in plaats van de jariyah als een lustobject te gebruiken wanneer men zin heeft, moet men met de jariyah volgens de regels van de islam een huwelijkse betrekking aangaan. Dit betekent dus dat de meester van deze jariyah bereid is om haar, haar vrijheid te schenken, wat in de praktijk ook vaak het geval was.

Dit zien we terug bij onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem. Egyptische koning schonk onze geliefde profeet, vrede en zegeningen zij met hem, een jariyah genaamd Mariye, onze nobele Profeet (vzmh) ging volgens de richtlijnen en voorwaarden van de islam met haar huwelijkse betrekking aan en gaf haar haar vrijheid terug. De Koran is een boek die met al zijn verzen een geheel vormt. Als men daaruit willekeurige verzen uitpikt kan men dit verkeerd begrijpen en interpreteren.

In vers 24:32 staat: ‘En huw de ongehuwden onder jullie en de deugdzame onder jullie mannelijke of vrouwelijke slaven.’

Dus net als iedere moslim mogen ook slaven geen buitenechtelijke relatie hebben. Hoe is het dan mogelijk dat ze zonder islamitische huwelijkse betrekkingen gemeenschap gaat hebben met haar meester? Dat is zina (buitenechtelijke gemeenschap) en dat is een grote zonde in de islam.

Wat zijn de essentiële verschillen tussen de islam en het christendom?

Posted on by

De islam en het christendom zijn hetzelfde wat betreft de zedelijke moraal. Beide accepteren God, openbaring, profeten, engelen en wederopstanding. De moslims vereren en accepteren ook Jezus (vrede zij met hem). Voor moslims zijn deze overeenkomsten zeer vanzelfsprekend en in feite noodzakelijk, omdat moslims geloven dat de God (Allah) Jezus (vrede zij met hem) heeft gezonden om de mensheid te leiden en op een later tijdstip Profeet Mohammed (vrede zij met hem), met dezelfde missie heeft gezonden.

Desondanks, zijn er ook belangrijke verschillen. Moslims geloven dat een van de redenen dat Mohammed (vrede zij met hem) als profeet gezonden werd, was om bepaalde aspecten van het christelijke geloof, waarover christelijke geleerden en geestelijken het niet volledig eens waren, te corrigeren.

Essentiële verschillen tussen moslims en christenen zijn:

1. Het concept van God. Het idee dat God een zoon heeft, is in tegenspraak met het islamitische geloof. Volgens de islam “verwekt God niet, noch is Hij(zelf) verwekt.”(Koran, 112/3)

2. De drie-eenheid. Het christendom kent de leer van drie-eenheid: God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De Bijbel vermeldt dat Jezus God in een menselijke gedaante is: God werd een mens (Johannes 1:1,14). De drie-eenheid wordt niet geaccepteerd door de islam. Volgens de islam bezit alleen God goddelijkheid. Zowel Jezus (als onderdeel van de drie-eenheid) als de Heilige Geest zijn volgens de islam geschapen wezens zonder enige goddelijkheid. “Alle lof komt Allah toe Die Zich geen zoon heeft genomen en Die geen mededinger heeft in Zijn Koninkrijk noch heeft Hij enige helper wegens zwakheid” (Koran, 17/111).

3. Goddelijkheid van Jezus. De islam kent niemand anders dan God goddelijkheid toe. Jezus (vrede zij met hem) wordt in de Koran beschreven als “het woord van God en een geest van Hem” (Koran 4/171). De geboorte van Jezus (vrede zij met hem) was even wonderlijk als de schepping van Adam (vrede zij met hem). Dat Adam zonder ouders tot wereld is gekomen, wil niet zeggen dat Adam (vrede zij met hem) een goddelijke status heeft. Op dezelfde manier heeft ook Jezus (vrede zij met hem) geen goddelijke status volgens de islam. Hij was een profeet net als alle andere profeten. Het christendom daarentegen ziet Jezus als de Zoon van God (Mattheüs 16:16). Door het leren kennen van Jezus is het mogelijk om God te leren kennen. Jezus zegt: “Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien” (Johannes 14:9b).

4. Erfzonde. De islam verkondigt dat Adam (vrede zij met hem) in het Paradijs leefde met Eva. God verbood hen om de vruchten van één boom te eten. Satan verleidde Adam en Eva om wel van de boom te eten. Zij zwichtten voor het verhaal van satan en aten een aantal vruchten van de boom. Als straf voor hun zonde, zette God hen uit het Paradijs. Adam en Eva hadden diep spijt van hun fout en toonden oprecht berouw en God, de Barmhartige, heeft hen uiteindelijk vergeven. Volgens de islam draagt daarom niemand de zonden van een ander, ook niet van Adam en Eva. Zij zijn immers vergeven door God. Volgens de islam wordt elk kind vrij van zonden geboren, als een onbeschreven blad, maar met het vermogen om te zondigen.

5. Redding. Volgens het christendom komt redding door het bloed van Jezus. Jezus is dus de redder van de mensheid. Hij is, als God ‘in het vlees’, op aarde gekomen om de mensheid te onderwijzen, te genezen, te corrigeren en te vergeven. Hij is volgens het christendom ook gestorven voor de zonden van de mensen. Hij stierf, zodat de mensen de boete voor hun zonden niet meer hoeven te betalen. De mensen zijn hierdoor ‘verzekerd’ van de genade van God. Het standpunt van de islam benadrukt de eigen verantwoordelijk van de mens voor zijn redding. Men kan door middel van geloof en goede daden, onder de leiding en met de genade van God, gered worden. Niemand anders dan God kan de mens redden. Natuurlijk moet de mens wel goede daden verrichten om gered te worden. In de Koran wordt vermeld: “De mens is vrijwel zeker verloren. Behalve degenen die geloven en goed doen, en elkaar waarheid en geduld opleggen” (Soera 103:2-3). “Allah heeft hen die geloven en de deugdelijke daden doen, toegezegd dat er voor hen vergeving is en een geweldig loon” (Soera 5:9).

Kunnen we de andere religies van Allah ook ‘islam’ noemen?

Posted on by

Adam (vzmh) is de eerste mens en tevens de eerste profeet. Onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, is de laatste profeet. Tussen hen zijn er duizenden profeten (vzmh) gekomen. Hun boodschap was de islam en hun volgelingen waren moslim.

‘Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprechte moslim….” (Koran 3-67)

In een andere ayât (vers) lezen we dat zelfs farao op het punt dat hij verdronk zei: ‘Ik geloof dat er geen God is dan Hij, in Wie de kinderen van Israels geloven en ik behoor tot de moslims’ (Koran 10-90)

Zelfs voordat onze geliefde Profeet (vzmh) geboren was, kenden en geloofden de mensen in Mekka en omstreken in Allah. Ze noemden hun kinderen ‘Abdoellah’. Zoals we weten heette de vader van onze edele Profeet (vzmh) ook Abdoellah. Het probleem was dat de mensen Allah alleen bij naam kenden. Naast Allah eerden ze de vele afgoden die in Kaaba was. Er waren maar enkele mensen, zoals onze edele Profeet (vzmh) die hun gebeden alleen tot Allah richtten en Hem geen deelgenoot kenden.

Mag ik vergiffenis vragen als ik dezelfde fout steeds herhaal?

Posted on by

Onze Genadevolle Allah vermeldt in de Koran: Zeg: “O mijn dienaren die buitensporig zijn tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah, voorwaar Allah vergeeft alle zonden, waarlijk, Hij is de Vergevensgezinde, de Genadevolle”. (Koran 39-53)

Van onze geliefde Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, leren we dat Allah in een Hadith Qudsi heeft vermeldt: ”Als de zonden van mijn dienaar tot aan de hemelen reikt, zolang hij zijn hoop in Mij niet opgeeft en vergeving vraagt, zal Ik hem vergeven.” (Tirmidzi)

Als de Genade en Vergevensgezindheid van Allah zo groot is, waarom zouden we dan onze hoop gaan verliezen? Waarom durf je na een zonde niet meer te bidden?

Omdat satan je influistert dat je steeds zit te zondigen en met al die zonden niet voor Allah kan komen. Zo trekt hij je nog verder naar zich toe. Totdat je niet meer zal gaan bidden en zelfs geen spijt meer begint te krijgen van je zonden.

Je moet je wil versterken om niet steeds te gaan zondigen. Het versterken van die wil kan alleen maar door de salât en andere gebeden te verrichten. Ga één of twee keer in de week vrijwillig vasten. En lees dagelijks de Koran. Als je onderweg bent lees uit je hoofd de korte hoofdstukken uit de Koran die je kent. Als je geen korte hoofdstuk weet, zeg de namen van Allah op. Zeg bijvoorbeeld herhaaldelijk de Edele Naam “Ya Hafiez, Ya Allah” (Allah de Albeschermende) en vraag Allah om je te beschermen tegen herhaaldelijk in zonden te vallen.

Je zal zien, als je oprecht en vanuit je hart berouw en spijt betoont, om vergiffenis vraagt en je richt naar Allah, zal Allah je beschermen. En vooral niet luisteren naar de influisteringen van satan, die je wanhopig probeert te maken. Allah is Groter en Genadevoller dan alle zonden.

Wat moet ik doen als ik geen oprechte spijt heb?

Allah kijkt zeer zeker naar onze harten en Hij weet precies wat er in onze harten bevindt. Dat je geen oprechte spijt kan voelen, betekent niet dat je je moet afkeren van Zijn Genade en Barmhartigheid. Het is juist de influistering van satan (duivel), die je wanhopig probeert te maken dat Allah je niet zal gaan vergeven omdat je geen oprechte spijt hebt.

Je moet de moed niet opgeven en continu vergeving van Allah vragen, met de hoop dat er ook een tijd zal komen dat je vanuit je hart die oprechte spijt zult gaan voelen.

Waarom heeft de islam zoveel regels?

Posted on by

Mens zijn is jezelf koppelen aan regels. Dit begint al na je geboorte. Je koppelt jezelf (zonder dat je het wilt of beseft) aan de regels van je ouders die zij voor jou bepalen. In je puberteit kom je (vaak) in opstand tegen deze regels en zonder te beseffen koppel je je vast aan de regels (vriendencode) van je ‘beste’ vrienden. Niet te vergeten de regels waaraan je je moet koppelen als je naar school gaat of zelfs gaat studeren. Ieder keer als je denkt dat je losgekoppeld bent van regels en denkt dat je vrij bent, ben je gekoppeld aan nieuwe regels. Je hebt een baan dus komt een nieuwe koppeling van regels waaraan je je moet houden om je baan niet te verliezen. Ben je een ondernemer, ook dan heb je je gekoppeld aan regels.

Heb je je rijbewijs gehaald dan krijg je een flinke koppeling met regels naast je roze kaartje. Eenmaal een partner en huwelijk dan komt weer een nieuwe koppeling van regels. Kinderen krijgen brengt weer een nieuwe koppeling van regels met zich mee. Om een gezonde en rechtvaardige samenleving te krijgen, hebben landen grondwetten en vele andere wetten en regels opgesteld. Dit laat op zich al zien dat; als je de mensen op zichzelf laat zonder regels, dan ontstaat binnen de kortste keren chaos en anarchie in die samenleving.

We kunnen nog vele voorbeelden noemen waarbij zeer duidelijk wordt dat ‘mens’ zijn eenmaal regels met zich meebrengt. Als mens kun je niet vrij zijn en de regels aan je laars lappen. Als je dat toch doet moet je ook klaar zijn om de gevolgen daarvan te accepteren.

Een mens bestaat niet enkel en alleen uit een lichaam. Als mensen zich moeten koppelen aan regels om dit aardse leven te kunnen (over)leven, waarom roept men meteen ‘vrijheid’ en ‘leven zonder regels’ als het gaat om het (over) leven van je ziel en geest?

Er zijn bepaalde feiten waar we, of we nu willen of niet, niet onderuit kunnen:

• We bestaan en leven eenmaal op aarde.

• We maken ellende en verdriet mee.

• We worden oud.

• We worden ziek.

• We verliezen onze geliefden en naasten.

• We gaan dood.

Hoe ga je als ongelovige mens om met deze ‘tegenslagen’ in je leven? Hoe ga je als ongelovige om met de meest wezenlijke vragen waarmee mensen duizenden jaren mee zitten en filosofen nog steeds geen antwoord op hebben:

• Waarom ben ik op aarde?

• Wat gebeurt er na de dood?

Mensen zijn ‘intelligente’ wezens en kunnen zich niet afsluiten tegen bovenstaande punten. Gewoon vrij zijn en leven zonder regels verzacht de geleden pijn niet, en het zal zeker de angst voor de toekomst ook niet wegnemen. Zelfmoordcijfers in moderne rijke westerse samenleving laat dit overduidelijk zien.

Islam is een geloof dat zegt: ‘Let op! Je bent voor een korte periode op aarde, je hoofdverblijf waar je oneindig zal verblijven is in het Hiernamaals.’

‘En dit wereldse leven is niets anders dan vermaak en spel, het verblijfplaats in het Hiernamaals is zeker het echte leven, als zij het wisten.’ (Koran 29:64)

‘Weet dat het wereldse leven slechts een spel is, een ijdel vermaak, en pracht en praal, en opschepperij tussen jullie, en onderlinge wedijver ter vermeerdering van bezittingen en kinderen…

En het wereldse leven is niets anders dan een verleidende vorm van genot.’ (Koran 57:20)

‘Wie de beloning van het Hiernamaals wenst, voor hem vermeerderen Wij zijn beloning; en wie de beloning van het wereldse leven wenst, aan hem geven Wij daarvan, maar voor hem is er in het Hiernamaals geen aandeel.’ (Koran 42:20)

Als we voor onze korte vergankelijke aardse leven al gebonden zijn aan verschillende wereldse regels, waarom verbaast men zich dat je je aan ‘Goddelijke’ regels moet houden om zowel op aarde als in het Hiernamaals gelukkig te leven?

Naast het feit dat deze Goddelijke regels de mens mentaal sterk maakt, zorgen deze regels er voor dat we rijp worden voor onze uiteindelijke bestemming; het Hiernamaals. Islam onderscheidt zich van andere geloven door het feit dat het een geloof is die de mensen zowel het gelukzalig leven op aarde als in het hiernamaals biedt door de regels op te stellen waaraan de moslims zich vasthouden.

Zoals onderstaande verzen duidelijk maken vraagt de islam geen blinde overgave aan dogma’s. Hij eist dat zijn volgelingen ‘nadenken, beredeneren, onderzoeken, verstand gebruiken, enz.

‘Denken jullie dan niet na?’ (2:44)

‘Gebruiken jullie je verstand dan niet?’ (10:16), (21:10), (21:67), (28:60)

‘En zeker heeft hij (satan) velen van jullie doen dwalen. Gebruiken zij hun verstand dan niet?’ (36:62)

‘Er bevinden in de schepping van de hemelen en van de aarde,……. tekenen voor de mensen die verstand bezitten.’ (3:190)

Tegen iemand die zegt: ‘er is toch geen leven na de dood er zal geen Hiernamaals zijn, waarom zou ik me dan moeten koppelen aan een geloof met regels als ik ook vrij kan zijn waar niemand op let?’ Antwoordt de islam:

‘Kijk naar de Tekenen die voor je gebeuren die als vanzelfsprekend acht. Gebruik je verstand en kijk met je hart in plaats van enkel met je ogen te staren. Je zegt dat er geen leven na de dood is terwijl voor je ogen miljarden tekenen tonen dat er wel leven na de dood bestaat. Waar was je lichamelijk 10 maanden voor je geboorte? Nergens, of beter gezegd overal!

Je was in voedsel verspreid. Je leefde als atoom in graan, tarwe, vlees, groente, fruit, zuivel enz. Dit dode voedsel werd in je vader weer tot leven gewekt als spermazaadje. Na het bevruchten van het eitje stierf dit zaadje om een nieuw leven te leiden als foetus zodat deze na negen maanden weer moest ‘sterven’ en zijn wereld verlaten om verder te leven in een andere wereld dan de baarmoeder.

Je moet immers negen maanden in een donkere ruimte doorbrengen en je houden aan de regels totdat je lichaam rijp wordt voor een volgend leven. Leven in de baarmoeder is enkel mogelijk door de navelstreng. Pas nadat ze zich volledig hebben ontwikkeld en klaar zijn om hun ‘wereld’ te verlaten komen ze naar een totaal andere wereld waarbij ze al hun zintuigen en ledematen die ze in de baarmoeder hebben ontwikkeld kunnen gebruiken.

Net als een astronaut een ruimtepak nodig heeft om te leven in de ruimte heeft de mens het lichaam nodig om te leven op aarde. Als zijn tijd erop zit zal hij zijn pak hier achterlaten om verder te reizen naar zijn oorspronkelijke verblijfplaats. Ook dit is niet voor ons vreemd als we kijken naar de vele ‘pakken’ die we aan en uit hebben getrokken tijdens onze levensfase startend als zaadcel.

Leven in de baarmoeder was enkel mogelijk door de navelstreng. Om in volgend fase te leven moet je je band verbreken met je huidige wereld. Je levensader (navelstreng) moet worden geknipt om naar het ‘hiernamaals’ te gaan om te leven. Op aarde heb je immers geen navelstreng nodig. Door de Schepper is in de baarmoeder je lichaam gevormd die geschikt was om te leven op aarde. Dit lichaam moet je achter laten om je leven voort te zetten. Want voor je toekomstige leven heb je geen fysieke vergankelijke lichaam nodig, dus wees niet bedroeft dat je oud wordt en je lichaam aftakelt en later onder de grond zal vergaan tot stof.’

Zo leert de islam ons de ‘Tekenen’ van Allah te zien en te lezen. Iemand die deze tekenen ziet en weet dat er een hiernamaals is gaat zich afvragen wat zijn Schepper van hem/haar verwacht. Ook hier schiet de islam ons ter hulp. Allah, onze Schepper, heeft in een Gebruiksaanwijzing de regels nauwkeurig uiteengezet en heeft zelfs een Gids gestuurd die ons in de praktijk heeft getoond hoe we op deze wereld optimaal kunnen leven en ons optimaal kunnen voorbereiden voor ons volgende leven.

In deze Gebruiksaanwijzing geeft Allah aan hoe onze harten tot rust komen.

‘Door het gedenken van Allah komen de harten tot rust’ (13:28)

Door jezelf koppelen aan een geloof met regels komt je hart dus tot rust en ben je voorbereid op alle tegenslagen die op je pad komt. Waar mensen, die denken dat ze vrij zijn omdat ze zich niet hebben gekoppeld aan islamitische regels, vol stress en depressie door het leven gaan omdat ze mentaal en geestelijk al die tegenslagen niet aankunnen, gaan moslims die zich overgegeven hebben aan deze regels glimlachend en vol met levensgenot door het leven. Alleen dit al maakt het waard dat men zich aan de regels gaat houden van de islam.

Een ander belangrijk punt is dat moslims die zich koppelen aan de regels van Allah juist bevrijd van ketenen door het leven gaan, terwijl mensen die zichzelf niet willen koppelen aan regels van Allah, heel hun leven lang moeten ploeteren en zwoegen om aan de regels te voldoen die de samenleving heeft opgesteld.

Het is onbegrijpelijk dat men weigert om Allah te aanbidden, maar in plaats daarvan wordt men de slaaf van vele kleine ‘afgoden’ en begint men tientallen ‘godjes’ zoals geld, macht, status, vrouw, werk, en nog vele andere aardse totems en idolen te aanbidden en hun waardevolle leven aan hen te verspillen. Het trieste is dat ze veelal sterven zonder iets waardigs terug te krijgen voor hun volledige overgave.

De vraag is wie vrijer is. Iemand die Eén God aanbidt en enkel en alleen Zijn regels volgt? Of iemand die weigert Eén God te aanbidden en in plaats daarvan in een web van afgoden terecht komt met verschillende regels die onmogelijk zijn om na te komen?

‘Gebruiken jullie je verstand dan niet?’ (Koran 10:16)

Worden mijn gebeden geaccepteerd als ik ze met tegenzin verricht?

Posted on by

Er zijn een aantal redenen voor onze onwil om de aanbiddingen uit te voeren:

1. Het kan komen vanwege de reden dat we het belang en de waarde van het gebed niet goed genoeg kennen. Het is noodzakelijk om boeken en werken te raadplegen waarin het belang en de essentie van het gebed en aanbidding worden verteld.

2. De plaatsen waarin we leven kunnen spiritueel bedorven zijn. Onze neuzen krijgen bijvoorbeeld last wanneer er een lijk in de buurt ligt. Zoals dit, kunnen ook onze zielen negatief beïnvloed worden door plekken waar veel haram wordt gepleegd, en hierdoor kunnen we minder plezier ervaren bij onze aanbiddingen.

3. Een zieke persoon kan geen plezier ervaren in wat hij/zij eet. Bijvoorbeeld, iemand met een wond op zijn tong, kan niet de volle smaak van het eten ervaren. Hij moet hiervoor behandeld worden en genezen. Net zoals dit voorbeeld, kunnen ook onze harten wonden krijgen en ziek worden van al die zondes die wij plegen. Hierdoor kunnen we niet het volledige plezier ervaren bij het verrichten van onze aanbiddingen, welke de voedingsstoffen van de ziel zijn. Daarom hebben wij ook een behandeling nodig. De behandeling van de zielen kan worden bewerkstelligd door berouw, het vragen om vergiffenis en door herhaling van die zondes te vermijden.

Er is hier een belangrijke kwestie: Een ziek persoon kan wellicht geen plezier krijgen van het voedsel dat hij eet, maar hij blijft eten en drinken. Hij moet immers zichzelf voeden om in leven te blijven. Ook wij moeten doorgaan met onze aanbiddingen, ook al ervaren we geen plezier ervan. Dit is immers het voedsel van onze ziel. Hopelijk (met de wil van Allah), zullen we met de tijd plezier beginnen te ervaren van onze aanbiddingen en zullen onze aanbiddingen ons van zondes beschermen.

In welke stijl is de Koran geschreven?

Posted on by

Wat benadering, presentatie en oplossing betreft is de Koran uniek. Zij behandelt alle onderwerpen van theologische waarde en overtreft alle schriftelijke documentatie van pre- en post-islamitische tijdperken in de rijke variatie van haar inhoud. In plaats van een onderwerp op de bij theologen of apostolische schrijvers gebruikelijke systematische manier te benaderen, benadrukt de Koran haar eigen bijzondere veelzijdige methode te hebben: Tasriefi. Met andere woorden, vertoont zij variatie, wisselt zij onderwerpen af, gaat zij tussen onderwerpen heen en weer, verwijst zij naar voorgaande onderwerpen en herhaalt zij met opzet en doelbewust eenzelfde onderwerp in unieke ritmische en recitatieve vormen om het begrip, leren en herinneren ervan te vergemakkelijken:

Zie hoe Wij de openbaringen en tekenen tonen opdat zij zullen begrijpen en onderscheiden (6:65).

De Koran toont ons de orde van het universum. Vrijwel alle soorten of variaties aan bestaande dingen, tonen zich zij aan zij of gemengd aan ons. Op dezelfde wijze toont de Koran ons variaties die door een speciaal ritme met elkaar verbonden zijn, om de tekenen van Allah’s eenheid te laten zien. Tegelijkertijd erkent zij (de Koran) dat een dergelijke stijl sommige tegenstanders aan haar Geopenbaarde oorsprong kan doen twijfelen (6:106). Zij verklaart tevens waarom zij dit doet: om het menselijk intellect aan te sporen na te denken over eenheid in variatie, en harmonie in diversiteit. In feite, behandelt ieder hoofdstuk een groot aantal onderwerpen op verschillende manieren; een kenmerk dat slechts bijdraagt aan haar unieke schoonheid en onnavolgbare welsprekendheid. Iemand die aandachtig reciteert of een intelligent gehoor heeft, kan van dergelijke ritmische tonen genieten in de mate waarin de Koran zelf verklaart: Allah heeft de mooiste boodschap in de vorm van een Boek neergezonden, consequent in zichzelf, in paren, dat de huid van degenen die ontzag hebben voor hun Heer doet huiveren. Vervolgens worden hun huid en harten volgzaam in het herinneren van Allah. Zo is de leiding van Allah: Hij leidt ermee wie Hij wil. En voor degenen die Allah toestaat af te dwalen, is er geen leiding. (39:23)

Bovendien zijn de verzen en hoofdstukken van de Koran niet chronologisch gerangschikt. Sommige verzen die samen onthuld en geplaatst zijn, worden door andere verzen voorafgegaan en opgevolgd. Sommige hoofdstukken en verzen zijn lang, andere zijn kort. Deze ordening is een onderdeel van haar wonderbaarlijkheid.

Arabisch, de taal der openbaring, is het uiterlijke lichaam van de Koran. Religie bestaat niet alleen uit filosofie of theologie, maar is een methode om alle dimensies van ons wezen te verenigen. Derhalve is het Arabisch een wezenlijk, onlosmakelijk onderdeel van de Koran. Het is niet louter als taal der openbaring gekozen, zodat dat de Arabieren uit die tijd het zouden begrijpen, maar omdat een universele religie om een universele taal vraagt.

De Koran ziet de wereld als de wieg van broeder- en zusterschap. Zij probeert alle rassen, kleuren en geloven als broeders, zusters en dienaren van Allah te verenigen. De taal waarin zij is geopenbaard, vormt een basis gegeven dat mensen helpt om religieuze werkelijkheden te onderzoeken en alle dimensies van hun wezen op basis van de Standaard van Allah met elkaar te verenigen. Omdat geen enkele vertaling gelijk is aan het originele Arabisch, kunnen vertalingen niet tijdens verplichte gebeden worden opgezegd. Zonder het Arabisch kan men een goede moslim zijn, maar slechts een klein beetje van de Koran begrijpen.

Of het nu om religieuze, spirituele, sociale, wetenschappelijke, morele, juridische of filosofische kennis gaat, binnen de islam is de Koran de bron van alle kennis. Als gids tot het goede, heeft zij vier hoofddoelen: het aantonen van het Bestaan en de Eenheid van Allah, het leveren van bewijzen voor profeetschap en het hiernamaals, het verkondigen van het aanbidden van Allah en het uiteenzetten van de beginselen van gerechtigheid. Haar verzen wijden voornamelijk uit over deze doelen. Derhalve omvatten zij principes van geloof, regels om richting te geven aan het menselijk leven, gedetailleerde informatie over de Wederopstanding en het hiernamaals, hoe men Allah dient te aanbidden, moraliteit, directe of indirecte informatie over bepaalde wetenschappelijke feiten, principes van ontstaan en verval van beschavingen, geschiedkundige uiteenzettingen over vroegere beschavingen, enzovoort.

De Koran is een bron van genezing, daar haar toepassing in het dagelijks leven vrijwel alle psychologische en sociale ziekten geneest. Daarnaast vormt zij een kosmologie, epistemologie, ontologie, sociologie, psychologie en wet, die geopenbaard is om het menselijk leven voor alle mensen, ongeacht tijd of plaats, te sturen. De nobele Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) verklaart bovendien: “Allah houdt meer van de Koran dan van de hemelen en Aarde en degenen erin.” (Darimi, Sunen, 2:533).

Is de komst van de profeet Mohammed (vzmh) vermeld in het Evangelie?

Posted on by

Nadrukkelijker en vaker dan elke andere Profeet gaf de Profeet Jezus (vzmh) de goede tijdingen van de Laatste Profeet, vzmh.

In Het Evangelie naar Johannes belooft Jezus de komst van de Laatste Profeet, vzmh: Doch ik zeg u de waarheid: Het is beter voor u, dat ik heenga. Want indien Ik niet heenga, kan de ‘Parakleet’ niet tot u komen, maar indien ik heenga, zal Ik Hem tot u zenden. En als Hij komt, zal hij de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel. (Johannes, 16.7-8)

In deze verzen wordt aan de profeet Mohammed, vzmh, gerefereerd als de Parakleet. Parakleet komt uit het Grieks en betekent ‘onderscheider tussen waarheid en leugen.’ Hoewel christelijke vertolkers dit woord verschillende betekenissen hebben toegekend en menen dat het betrekking heeft op de Heilige Geest, is het zelfs voor christenen onmogelijk om vast te stellen of de Heilige Geest na Jezus is neergedaald en daadwerkelijk heeft voldaan aan de beschrijving van Jezus.

Als, zoals christenen beweren, de Heilige Geest de aartsengel Gabriël is, dan kwam hij vele malen tot de Profeet Mohammed, vzmh, om Goddelijke openbaringen te brengen. Bovendien noemde en voorspelde Jezus de Parakleet onder verschillende namen, zoals we in de volgende verzen kunnen zien: Wanneer de Parakleet komt, die ik u zenden zal van de Vader, de Geest der waarheid, die van de Vader uitgaat, zal deze van Mij getuigen. (Johannes, 15.26)

Nog veel heb Ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen; doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen. Hij zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het mijne nemen en het u verkondigen. (Johannes, 16.12-14)

Niet veel zal Ik meer met u spreken, want de overste der wereld komt en heeft aan Mij niets. (Johannes, 14.30)

Wie anders dan de Profeet Mohammed, vzmh, kwam na Jezus? Als de trooster die de mens bemoedigt tegen de angst voor de dood, tegen de zorgen over de toekomst, en tegen allerlei soorten geestelijke aandoeningen? Als de helper die de mensheid bijstaat om werkelijk vrede en geluk in beide werelden te bereiken? Als de prins der wereld die al veertien eeuwen heerst over bijna de helft van de mensheid, en die miljoenen dierbaar is? Als de geest van de waarheid die tegenover Jezus getuigenis aflegt, die hem roem bracht door zijn profeetschap af te kondigen ondanks de ontkenning daarvan door de joden en de misplaatste vergoddelijking daarvan door de christenen, en die zijn religie terugbracht tot haar oorspronkelijke zuiverheid? Welke tekortkomingen schrijven westerse christenen aan de Profeet Mohammed, vzmh, toe, terwijl bijna alle christenen uit het Midden-Oosten in hem geloofden en zich tot de Islam bekeerden, en dat zij in hun ontkenning van hem volharden zonder daar een rechtvaardiging voor te geven?

Mawlana Jalal ad Din al Rumi, een belangrijke soefi heilige, drukt in het volgende vers de goede tijding over de Profeet Mohammed, vzmh, uit het Evangelie uit: ‘In het Evangelie wordt Mustafa met al zijn eigenschappen vernoemd, in hem bevindt zich het mysterie van alle Profeten; hij is de brenger van geluk. Het Evangelie noemt hem met zijn uiterlijke verschijningsvorm en kenmerken, en ook met zijn persoonlijke deugden en profetische kenmerken.’

Ondanks alle vervormingen die het Oude -en het Nieuwe Testament door de tijd heen hebben ondergaan, bevatten zij nog steeds toespelingen op de Profeet Mohammed, vzmh, waar wij er maar enkelen van hebben aangehaald. Als op een dag de oorspronkelijke versies van de Thora en het Evangelie ontdekt worden, zal men zien dat ze uitdrukkelijk verwijzen naar de laatste Boodschapper van God, vzmh. Dit kan worden afgeleid uit de overleveringen die voorspellen dat het Christendom gezuiverd zal worden van de geleende, vaak heidense elementen die het geïmporteerd heeft.

Hoe wordt Jezus in de islam voorgesteld?

Posted on by

6 belangrijke islamitische punten over Jezus (Isa), vrede zij met hem!

1. Een persoon die niet in Jezus (Isa), vrede zij met hem, gelooft kan geen moslim zijn.

Moslims moeten in alle profeten geloven en ze ook respecteren om een gelovige te kunnen zijn. Van profeet Adam (vzmh) tot Noah (vzmh) en van Mozes (vzmh) tot Jezus (vzmh) en tot de laatste profeet Mohammed (vzmh) dienen moslims in ze te geloven en ze te respecteren.

‘’Zeg: ‘Wij geloven in Allah, in hetgeen aan ons is neergezonden en in al hetgeen aan Ibrahim, Isma’il, Ishaq, Ya’qub en aan de stammen (het nageslacht van Ya’qub) is neergezonden, en in hetgeen aan Musa en aan Isa is gegeven en in hetgeen door hun Heer aan de profeten is gegeven. Wij maken geen enkel onderscheid tussen (wie dan ook van) hen. En aan Hem zijn wij overgegevenen (als moslims).’’ (Koran 2:136)

2. Jezus had een wonderbaarlijke geboorte

Moslims geloven ook dat Jezus (vzmh) wonderbaarlijk is geboren zonder een vader. Zijn moeder was Maria (Maryam r.a.). Maria wordt door alle moslims gerespecteerd en vereerd en ze staat bekend een vrome en godvruchtige persoon te zijn. Er is een complete hoofdstuk in de Koran naar Maria (Maryam) genoemd (hoofdstuk 19 van de Koran).

3. Jezus verrichtte wonderen

Moslims geloven dat Jezus vele wonderen verrichtte, zoals het genezen van de blinden en het terug naar leven brengen van de doden.

‘’En (hij zal) een boodschapper voor de Kinderen van Isra’il (zijn): ‘Ik kom tot jullie met een teken van jullie Heer; ik maak voor jullie uit klei iets wat gelijkt op een vogel; dan blaas ik daarin en het zal een vogel worden, met toestemming van Allah. En ik genees de blindgeborenen en de melaatsen en doe de doden herleven, met toestemming van Allah.’’ (Koran 3:49)

We merken op hoe Allah uitlegt dat alle wonderen die Jezus verrichtte alleen met de toestemming van Allah konden gebeuren, zodat men niet zou denken dat Jezus zelf een god was.

4. Jezus is geen god

Moslims geloven dat Jezus een van de grootste profeten was die gestuurd is door God, maar dat hij niet goddelijk was. Moslims geloven niet dat Jezus de zoon van God is noch dat hij God verlichamelijkt. Moslims geloven dat Jezus een mens was die de taak had gekregen om het boodschap aan de mensheid te overbrengen dat er geen god is dan Allah.

5. Jezus was niet gekruisigd

Moslims geloven niet dat Jezus was gekruisigd. Ze geloven dat Jezus naar de hemel is verheven en dat God in plaats van Jezus, een van zijn vijanden op Jezus liet lijken en diegene werd gekruisigd.

‘’En omdat zei zeiden: ‘Wij hebben de Masih, Isa, zoon van Maryam, de boodschapper van Allah gedood.’ Maar zij hebben hem niet gedood, noch hebben zij hem (ten dode) gekruisigd, doch het werd hun als zodanig voorgehouden. En zij die hierover van mening verschillen, verkeren zeker in twijfel. Zij hebben daaromtrent geen kennis, doch volgen slecht een vermoeden, en zij hebben hem zeker niet gedood.’’ (Koran 4:157)

6. Jezus zal terugkeren

Moslims geloven dat Jezus zal terugkeren voor de Laatste Dagen en hij zal vrede en rechtvaardigheid op de aarde stichten.