Wanneer het over profeten gaat, neemt elke religie een ander standpunt in. Zo erkent het jodendom vele profeten, onder wie Noach, Abraham, Jozef, Mozes, David, Salomon, maar Jezus en Mohammed niet, terwijl het christendom alle profeten, behalve Mohammed (moge vrede met hen allen zijn) erkent.

Moslims erkennen alle door Allah gezonden profeten, of hun namen nu bekend zijn of niet. Deze erkenning omvat alle in de Bijbel genoemde profeten, onder wie natuurlijk Jezus (Iesa) (vzmh). Daarnaast erkennen moslims alle eerdere openbaringen van Allah, zoals die tot Ibrahiem (Abraham), Moesa (Mozes), Dawoed (David), Iesa (Jezus) en Mohammed gekomen zijn. Men kan alleen een moslim zijn wanneer men alle door Allah gezonden profeten erkent. Hier staat een duidelijk vers over in de Koran:

“De boodschapper Mohammed gelooft in wat hem door zijn Heer is gezonden en zo ook de gelovigen. Ieder van hen gelooft in Allah, Zijn Engelen, Zijn geschriften en Zijn boodschappers; (zij zeggen) wij maken geen onderscheid tussen de verschillende boodschappers; en zij zeggen: wij horen en gehoorzamen. Wij zoeken Uw vergeving (vergeving van Allah) onze Heer en tot U is de wederkeer van ons allen.” (2:285)

Hoewel in ieder heilig boek geschreven staat dat Allah door de geschiedenis heen, vele profeten heeft gezonden, blijken mensen de neiging te hebben om de profeet die later gezonden wordt dan de profeet die de religie die zij aanhangen/vertegenwoordigt, niet te erkennen. Waarom zou Allah indien nodig geen nieuwe profeet sturen, behalve wanneer Hij in een openbaring zelf zegt dat Hij geen andere profeet meer zal sturen?

Het bestaan van profeten is een noodzakelijkheid. Met Zijn oneindige Kennis en Macht schiep en ordende Allah het universum in volmaakte harmonie. De verstandverbijsterende details, de subtiele onderlinge samenwerking van alle delen der schepping en de grootschaligheid van het hele bestaan laten zien dat Degene Die dit alles geschapen heeft, over oneindige Kennis moet beschikken. Het is volkomen normaal dat iemand met kennis van zaken spreekt wanneer zich kwesties op zijn of haar kennisgebied, of op het gebied waarvoor hij of zij verantwoordelijk voor is, voordoen.

Aangezien Allah Almachtig verantwoordelijk is voor Zijn gehele schepping, zal Hij zeer zeker spreken. Wanneer Allah spreekt, zal Hij met zekerheid tegen bewuste wezens spreken, die zelf ook kunnen spreken. Allah zal zich tot de mens richten, omdat van de bewuste schepping, de mens de meest volledige en uitgebalanceerde samenstelling, vermogens en eigenschappen bezit. Onder de mensen, zal Hij zich zeer zeker richten tot degene die een dergelijke Goddelijke conversatie het meest waardig is, en degene die de meest volmaakte samenstelling en vermogens bezit om de Goddelijke boodschap te vertegenwoordigen. Hij zal zeer zeker de gouden generaties van profeten uitkiezen.

In de geschiedenis van de mensheid zijn met passende tussenpozen duizenden profeten naar alle volkeren gezonden. Profeten zijn de speciale afgezanten van Allah op Aarde en de goddelijke oorsprong van hun benoeming wordt met bewijs ondersteund. Aangezien het Allah is die profeten benoemt, verwacht Hij van Zijn schepping, de mensheid, dat deze hen allen, zonder uitzondering accepteert. In plaats van deze blindelings af te wijzen, is het onze plicht om de claim van profeetschap te onderzoeken en verifiëren.