Zoals iedereen weet, terwijl een mens leeft, is het de geest die zowel de vreugde als de pijn voelt. Het lijkt dat de pijn gevoeld wordt doorheen het zenuwstelsel en dit systeem door de geest wordt gebruikt in zijn uiterst ingewikkelde methode van communicatie met elk deel van het lichaam tot aan de kleinste cel. Toch is dit slechts schijn: de wetenschap weet nog steeds niet welk soort interactie er precies plaatsvindt tussen de geest en het lichaam, vooral de hersens. Elk soort gebrek, in elk deel van het lichaam, dat de dood kan veroorzaken is ook in staat om de werking van het zenuwstelsel te beëindigen. Nochtans heeft de wetenschap vastgesteld dat sommige hersencellen nog enige tijd na de dood blijven werken. Geleerden hebben er studies over gemaakt om signalen van deze cellen te ontvangen. Als zij daarin slagen en ze kunnen deze signalen ontcijferen, dan zal dat zeer nuttig zijn. Vooral in de criminologie kan er dan licht worden geworpen op de misdaden waarvan de uitvoerders onbekend zijn gebleven. Misschien kan dezelfde soort informatie ook worden bekomen door de genen te ontcijferen van die persoon. De volgende Koran verzen vertellen ons hoe tijdens het leven van de Profeet Mozes (vrede zij met hem) Allah een vermoorde man tot leven heropwekte, die over zijn doder werd ingelicht en bevestigen dit.

‘Toen Mozes tot zijn volk zei dat Allah hen opdroeg een koe te offeren toen deden ze dit, alhoewel ze daar niet veel ervaring mee hadden. Als gij een levende ziel doodt, en daarover twist –Allah onthult wat gij verborg- dan zegden Wij van hem met delen ervan te treffen. Evengoed brengt Hij leven tot de doden en Hij toont ons Zijn tekens, moogt gij zo gelukkig zijn van dit te begrijpen.’ (2:67-71-73)