Een man die gezien zijn leeftijd, postuur en maatschappelijke status hoog in aanzien stond, zei eens tegen mij: “Het gebed is goed. Maar het is veel om dag in dag uit vijf maal te bidden. Omdat er geen eind aan komt, krijgt men er genoeg van.”

Lange tijd nadat de man deze woorden gesproken had, heb ik geluisterd naar mijn ziel.

Ik dacht toen bij mezelf: “Aangezien mijn ziel mij tot het slechte aanspoort en aangezien iemand een ander niet kan overtuigen indien hij niet eerst zijn eigen ziel heeft kunnen overtuigen, zal ik beginnen bij mijn eigen ziel.”

Dus ik zei tegen mijn ziel:

O mijn ziel, die zijn maag verheerlijkt! Dag in dag uit eet je brood, drink je water en adem je lucht in. Krijg je daar genoeg van? Nee, aangezien de behoefte terugkeert, geniet je er eerder van dan dat je er genoeg van krijgt. In dat geval zou je echter ook geen genoeg moeten krijgen van het gebed, omdat het immers de behoeften van je vrienden in het huis van mijn lichaam, de voeding van mijn hart, het levenswater van mijn geest en de frisse lucht van mijn subtiele, heilige zintuig aantrekt en verschaft.

Het hart is onderhevig aan eindeloos veel verdriet en leed en wordt daardoor op de proef gesteld. Het hunkert naar eindeloos veel genot en heeft oneindig veel wensen. De voeding en de kracht van een dergelijk hart kunnen inderdaad alleen maar verkregen worden door smekend aan de deur te kloppen van de royale, de barmhartige Allah, Die macht heeft over alle dingen. Inderdaad, het levenswater van een geest die in verband staat met de meeste schepselen, die deze vergankelijke wereld met een kreet van scheiding uiterst snel verlaten, kan alleen maar gedronken worden door zich met het gebed te richten tot de bron van barmhartigheid van de Eeuwige Aanbedene, de Eeuwige Geliefde. Een mysterieus zintuig met een innerlijk bewustzijn, dat gezien zijn aard de eeuwigheid willen daarvoor geschapen is en dat tevens de spiegel is van een eeuwig, oneindig Wezen: een verlicht zintuig dat zeer kwetsbaar en gevoelig is en waarmee goddelijke waarheden ontdekt kunnen worden, heeft in de harde, drukkende en vervelende, voorbijgaande, duistere en beklemmende wereldse toestanden ongetwijfeld rust nodig. Het kan alleen maar ademen door het venster van het gebed.