Publiekelijke aanbidding omvat elke manier van aanbidding van een groep mensen die een congregatie vormen of de individuele handelingen van aanbidding die iemand ten overstaan van Allah en anderen verricht. Persoonlijke aanbidding zou gedefinieerd kunnen worden als daden van goedheid en van spirituele waarde die slechts ten overstaan (met wetenschap) van de Schepper verricht worden.

Zowel publiekelijke als persoonlijke aanbidding hebben ieder hun eigen voordelen en, in sommige gevallen, nadelen. Het voordeel van openlijke aanbidding is dat mensen elkaar positief beïnvloeden om handelingen van aanbidding te verrichten. Daarnaast is er het synergetisch effect dat een sterker spiritueel gevoel veroorzaakt, doordat de positieve kanten die aan bidden verbonden worden, vermenigvuldigd worden.

Zo ontwikkelen moslims die regelmatig te midden van een grote congregatie in de moskee bidden, bijvoorbeeld een innerlijke drijfveer om het bidden vol te houden, terwijl degenen die thuis in privé-sfeer bidden, vaak een soort laksheid bij het bidden ervaren. Het bidden in een moskee versterkt de onderlinge band van de gemeenschap, wat vele sociale voordelen oplevert. Aan de andere kant kan het publiekelijke (aan)bidden er bij sommige mensen toe leiden dat zij alleen doen alsof. In beslotenheid bidden, biedt de mogelijkheid tot het ontwikkelen van een oprechte en diepgaande relatie met de Schepper, zonder het effect van de positieve invloed van de gemeenschap.

In de islam worden beide vormen van aanbidden op evenwichtige wijze aangemoedigd, om de voordelen ervan te optimaliseren en eventuele negatieve effecten op de spirituele ontwikkeling van individu of samenleving, te voorkomen.

Zoals uit het volgende vers blijkt, worden beide vormen van aanbidding geaccepteerd:

“Degenen die geduldig volhouden, terwijl zij de bescherming van hun Heer zoeken; bid regelmatig; geef in beslotenheid en openlijk (uit), van wat Wij (als geschenk)aan jullie geschonken hebben om jullie zelf te onderhouden; en weer het slechte af met het goede: voor deze mensen is er het uiteindelijke bereiken van het (eeuwige) huis.” (Koran 13:22).

Het evenwicht wordt veilig gesteld door mensen aan te moedigen openlijk de vijf zuilen van de Islam na te volgen en tegelijkertijd optionele handelingen van aanbidding voor zichzelf te houden. Aangezien de vijf zuilen op de gehele samenleving van toepassing zijn, is het zowel noodzakelijk als nuttig om deze in het openbaar te promoten.

Omdat iedereen geacht wordt de verplichtingen na te komen, hoeft niemand te doen alsof. Omdat slechts weinigen de optionele handelingen van aanbidding verrichten en dit meestal op een hogere mate van spirituele ontwikkeling wijst, bestaat de kans dat men gaat doen alsof er spirituele superioriteitsgevoelens ontstaan wanneer optionele handelingen van aanbidding in het openbaar verricht zouden worden.

Om de oprechtheid van deze handelingen te waarborgen, dienen alle optionele handelingen van aanbidding, in beslotenheid verricht te worden. Hoewel Mohammed, vrede zij met hem, mensen aanmoedigde om zich voor de dagelijkse gebeden bij de congregatie in de moskee aan te sluiten, moedigde hij bepaalde mensen aan om ’s nachts wakker te blijven om zich verder te ontwikkelen.