Als het aangeduide uur komt, staat elke ziekte of gebrek in het lichaam, voor een uitnodiging aan de Engel der Dood, die in de Islamitische literatuur Azra’il wordt genoemd. Essentieel is het God Zelf die de dood der mensen instelt. Nochtans, opdat mensen niet over God zouden klagen omwille van de dood, die voor velen onaangenaam lijkt, gebruikt God de Aartsengel Azra’il (vzmh) als een sluier om de zielen te nemen. Bovendien stelt God ziekten en andere ongemakken in als een bijkomende sluier tussen Azra’il en de dood, zodat de mensen de aartsengel niet zouden beschuldigen voor hun sterfelijkheid.

Omdat Azra’il geschapen werd uit licht zoals alle andere engelen, kan hij aanwezig zijn op meerdere locaties tegelijk en kan hij verschillende vormen aannemen. Zijn werking in een bepaalde situatie verhindert hem niet om vele andere taken uit te voeren op hetzelfde moment. Zoals de zon hitte en licht aan alle dingen geeft in de wereld, zo kan de aartsengel Azra’il miljoenen zielen tegelijk nemen zonder dat de ene daad de andere hindert.

Nochtans hebben de Aartsengelen, zoals Djebrail, Mikail en Azra’il (vzmh) ondergeschikten die op elkaar lijken en die door de engelen worden geleid. Als een goed, rechtvaardig mens sterft, komen er eerst enkele engelen bij hem die glimlachen en waarvan de gezichten stralen. Daarna komt Azra’il, met of zonder ondergeschikten, die de taak hebben om de zielen der goeden te nemen, of er komt alleen een ondergeschikte van Azra’il. De engelen die de zielen der rechtvaardigen meenemen zijn verschillend ten opzichte van hen die verantwoordelijk zijn voor het meenemen van de zielen der onrechtvaardigen. De zielen van de onrechtvaardigen worden meegenomen met geweld, zij hebben een verkrampte, angstige uitdrukking bij het sterven.