Mens zijn is jezelf koppelen aan regels. Dit begint al na je geboorte. Je koppelt jezelf (zonder dat je het wilt of beseft) aan de regels van je ouders die zij voor jou bepalen. In je puberteit kom je (vaak) in opstand tegen deze regels en zonder te beseffen koppel je je vast aan de regels (vriendencode) van je ‘beste’ vrienden. Niet te vergeten de regels waaraan je je moet koppelen als je naar school gaat of zelfs gaat studeren. Ieder keer als je denkt dat je losgekoppeld bent van regels en denkt dat je vrij bent, ben je gekoppeld aan nieuwe regels. Je hebt een baan dus komt een nieuwe koppeling van regels waaraan je je moet houden om je baan niet te verliezen. Ben je een ondernemer, ook dan heb je je gekoppeld aan regels.

Heb je je rijbewijs gehaald dan krijg je een flinke koppeling met regels naast je roze kaartje. Eenmaal een partner en huwelijk dan komt weer een nieuwe koppeling van regels. Kinderen krijgen brengt weer een nieuwe koppeling van regels met zich mee. Om een gezonde en rechtvaardige samenleving te krijgen, hebben landen grondwetten en vele andere wetten en regels opgesteld. Dit laat op zich al zien dat; als je de mensen op zichzelf laat zonder regels, dan ontstaat binnen de kortste keren chaos en anarchie in die samenleving.

We kunnen nog vele voorbeelden noemen waarbij zeer duidelijk wordt dat ‘mens’ zijn eenmaal regels met zich meebrengt. Als mens kun je niet vrij zijn en de regels aan je laars lappen. Als je dat toch doet moet je ook klaar zijn om de gevolgen daarvan te accepteren.

Een mens bestaat niet enkel en alleen uit een lichaam. Als mensen zich moeten koppelen aan regels om dit aardse leven te kunnen (over)leven, waarom roept men meteen ‘vrijheid’ en ‘leven zonder regels’ als het gaat om het (over) leven van je ziel en geest?

Er zijn bepaalde feiten waar we, of we nu willen of niet, niet onderuit kunnen:

• We bestaan en leven eenmaal op aarde.

• We maken ellende en verdriet mee.

• We worden oud.

• We worden ziek.

• We verliezen onze geliefden en naasten.

• We gaan dood.

Hoe ga je als ongelovige mens om met deze ‘tegenslagen’ in je leven? Hoe ga je als ongelovige om met de meest wezenlijke vragen waarmee mensen duizenden jaren mee zitten en filosofen nog steeds geen antwoord op hebben:

• Waarom ben ik op aarde?

• Wat gebeurt er na de dood?

Mensen zijn ‘intelligente’ wezens en kunnen zich niet afsluiten tegen bovenstaande punten. Gewoon vrij zijn en leven zonder regels verzacht de geleden pijn niet, en het zal zeker de angst voor de toekomst ook niet wegnemen. Zelfmoordcijfers in moderne rijke westerse samenleving laat dit overduidelijk zien.

Islam is een geloof dat zegt: ‘Let op! Je bent voor een korte periode op aarde, je hoofdverblijf waar je oneindig zal verblijven is in het Hiernamaals.’

‘En dit wereldse leven is niets anders dan vermaak en spel, het verblijfplaats in het Hiernamaals is zeker het echte leven, als zij het wisten.’ (Koran 29:64)

‘Weet dat het wereldse leven slechts een spel is, een ijdel vermaak, en pracht en praal, en opschepperij tussen jullie, en onderlinge wedijver ter vermeerdering van bezittingen en kinderen…

En het wereldse leven is niets anders dan een verleidende vorm van genot.’ (Koran 57:20)

‘Wie de beloning van het Hiernamaals wenst, voor hem vermeerderen Wij zijn beloning; en wie de beloning van het wereldse leven wenst, aan hem geven Wij daarvan, maar voor hem is er in het Hiernamaals geen aandeel.’ (Koran 42:20)

Als we voor onze korte vergankelijke aardse leven al gebonden zijn aan verschillende wereldse regels, waarom verbaast men zich dat je je aan ‘Goddelijke’ regels moet houden om zowel op aarde als in het Hiernamaals gelukkig te leven?

Naast het feit dat deze Goddelijke regels de mens mentaal sterk maakt, zorgen deze regels er voor dat we rijp worden voor onze uiteindelijke bestemming; het Hiernamaals. Islam onderscheidt zich van andere geloven door het feit dat het een geloof is die de mensen zowel het gelukzalig leven op aarde als in het hiernamaals biedt door de regels op te stellen waaraan de moslims zich vasthouden.

Zoals onderstaande verzen duidelijk maken vraagt de islam geen blinde overgave aan dogma’s. Hij eist dat zijn volgelingen ‘nadenken, beredeneren, onderzoeken, verstand gebruiken, enz.

‘Denken jullie dan niet na?’ (2:44)

‘Gebruiken jullie je verstand dan niet?’ (10:16), (21:10), (21:67), (28:60)

‘En zeker heeft hij (satan) velen van jullie doen dwalen. Gebruiken zij hun verstand dan niet?’ (36:62)

‘Er bevinden in de schepping van de hemelen en van de aarde,……. tekenen voor de mensen die verstand bezitten.’ (3:190)

Tegen iemand die zegt: ‘er is toch geen leven na de dood er zal geen Hiernamaals zijn, waarom zou ik me dan moeten koppelen aan een geloof met regels als ik ook vrij kan zijn waar niemand op let?’ Antwoordt de islam:

‘Kijk naar de Tekenen die voor je gebeuren die als vanzelfsprekend acht. Gebruik je verstand en kijk met je hart in plaats van enkel met je ogen te staren. Je zegt dat er geen leven na de dood is terwijl voor je ogen miljarden tekenen tonen dat er wel leven na de dood bestaat. Waar was je lichamelijk 10 maanden voor je geboorte? Nergens, of beter gezegd overal!

Je was in voedsel verspreid. Je leefde als atoom in graan, tarwe, vlees, groente, fruit, zuivel enz. Dit dode voedsel werd in je vader weer tot leven gewekt als spermazaadje. Na het bevruchten van het eitje stierf dit zaadje om een nieuw leven te leiden als foetus zodat deze na negen maanden weer moest ‘sterven’ en zijn wereld verlaten om verder te leven in een andere wereld dan de baarmoeder.

Je moet immers negen maanden in een donkere ruimte doorbrengen en je houden aan de regels totdat je lichaam rijp wordt voor een volgend leven. Leven in de baarmoeder is enkel mogelijk door de navelstreng. Pas nadat ze zich volledig hebben ontwikkeld en klaar zijn om hun ‘wereld’ te verlaten komen ze naar een totaal andere wereld waarbij ze al hun zintuigen en ledematen die ze in de baarmoeder hebben ontwikkeld kunnen gebruiken.

Net als een astronaut een ruimtepak nodig heeft om te leven in de ruimte heeft de mens het lichaam nodig om te leven op aarde. Als zijn tijd erop zit zal hij zijn pak hier achterlaten om verder te reizen naar zijn oorspronkelijke verblijfplaats. Ook dit is niet voor ons vreemd als we kijken naar de vele ‘pakken’ die we aan en uit hebben getrokken tijdens onze levensfase startend als zaadcel.

Leven in de baarmoeder was enkel mogelijk door de navelstreng. Om in volgend fase te leven moet je je band verbreken met je huidige wereld. Je levensader (navelstreng) moet worden geknipt om naar het ‘hiernamaals’ te gaan om te leven. Op aarde heb je immers geen navelstreng nodig. Door de Schepper is in de baarmoeder je lichaam gevormd die geschikt was om te leven op aarde. Dit lichaam moet je achter laten om je leven voort te zetten. Want voor je toekomstige leven heb je geen fysieke vergankelijke lichaam nodig, dus wees niet bedroeft dat je oud wordt en je lichaam aftakelt en later onder de grond zal vergaan tot stof.’

Zo leert de islam ons de ‘Tekenen’ van Allah te zien en te lezen. Iemand die deze tekenen ziet en weet dat er een hiernamaals is gaat zich afvragen wat zijn Schepper van hem/haar verwacht. Ook hier schiet de islam ons ter hulp. Allah, onze Schepper, heeft in een Gebruiksaanwijzing de regels nauwkeurig uiteengezet en heeft zelfs een Gids gestuurd die ons in de praktijk heeft getoond hoe we op deze wereld optimaal kunnen leven en ons optimaal kunnen voorbereiden voor ons volgende leven.

In deze Gebruiksaanwijzing geeft Allah aan hoe onze harten tot rust komen.

‘Door het gedenken van Allah komen de harten tot rust’ (13:28)

Door jezelf koppelen aan een geloof met regels komt je hart dus tot rust en ben je voorbereid op alle tegenslagen die op je pad komt. Waar mensen, die denken dat ze vrij zijn omdat ze zich niet hebben gekoppeld aan islamitische regels, vol stress en depressie door het leven gaan omdat ze mentaal en geestelijk al die tegenslagen niet aankunnen, gaan moslims die zich overgegeven hebben aan deze regels glimlachend en vol met levensgenot door het leven. Alleen dit al maakt het waard dat men zich aan de regels gaat houden van de islam.

Een ander belangrijk punt is dat moslims die zich koppelen aan de regels van Allah juist bevrijd van ketenen door het leven gaan, terwijl mensen die zichzelf niet willen koppelen aan regels van Allah, heel hun leven lang moeten ploeteren en zwoegen om aan de regels te voldoen die de samenleving heeft opgesteld.

Het is onbegrijpelijk dat men weigert om Allah te aanbidden, maar in plaats daarvan wordt men de slaaf van vele kleine ‘afgoden’ en begint men tientallen ‘godjes’ zoals geld, macht, status, vrouw, werk, en nog vele andere aardse totems en idolen te aanbidden en hun waardevolle leven aan hen te verspillen. Het trieste is dat ze veelal sterven zonder iets waardigs terug te krijgen voor hun volledige overgave.

De vraag is wie vrijer is. Iemand die Eén God aanbidt en enkel en alleen Zijn regels volgt? Of iemand die weigert Eén God te aanbidden en in plaats daarvan in een web van afgoden terecht komt met verschillende regels die onmogelijk zijn om na te komen?

‘Gebruiken jullie je verstand dan niet?’ (Koran 10:16)