Eén van de vijf basiszuilen van de islam is, om tenminste eenmaal in het leven de bedevaart (haddj) te volbrengen. De hadj is de bedevaart die bestaat uit het bezoeken van een aantal heilige plaatsen zoals de Kaaba, de vlakten van de Arafat etc. en het verrichten van specifieke rituelen, door moslims die over genoeg geld beschikken om de reis te maken. De hadj wordt volbracht volgens nauwgezette richtlijnen en vindt plaats tussen de 8e en 13e dag van Dhu’l Hijjah, de twaalfde maand van de islamitische kalender.

Zoals in het volgende vers wordt aangegeven: Al wat zich in de hemelen en op aarde bevindt, verheerlijkt en prijst God, omdat Hij de Geweldige, de Wijze is. (75:1)

Aanbidden en prijzen alle wezens Allah op hun eigen manier. Wanneer wezens de wonderen van hun Schepper tentoonspreiden en in overeenstemming met het doel van hun schepping leven, doen zij dit individueel. Door massaal gehoor te geven aan Zijn oproep, aanbidden zij Allah echter ook gezamenlijk. De grote migraties van miljoenen dieren en het bloeien van alle planten in de lente zijn een goed voorbeeld van zo’n massale vorm van aanbidding. Door ten tijde van de hadj met miljoenen samen te komen, geven moslims ook gehoor aan de oproep van Allah.

De centrale doeleinden van aanbidding, verheerlijking en lofprijzing van Allah worden zowel individueel als collectief verwezenlijkt. Door massaal te verschijnen verheerlijken moslims Allah, waarmee ze als het ware zeggen: ‘U bent groter dan ikzelf en boven de hele mensheid verheven; hier zijn wij, klaar om u gezamenlijk te aanbidden.’

Zij verheerlijken Allah door rond de Kaaba te lopen, waarmee zij als het ware zeggen: ‘net zoals wij allen rond de enige echte Kaaba, de oudste plaats op aarde lopen, gehoorzamen wij alleen U, de Absoluut Enige die het waard is om aanbeden te worden. Uw Goddelijkheid en Uw roep zijn genoeg voor ons om tot U te komen.’

Zij danken Allah door middel van het intense herinneringsritueel op de vlakten van de Arafat. Een algemene vorm van aanbidding die in het universum waar te nemen is, is dat elk object rond een centraal punt draait. Elektronen draaien om de kern van een atoom; de aarde en planeten draaien om de zon en het zonnestelsel draait om de Melkweg. Als symbool van het aanbidden van de Ene Ware God, cirkelen moslims rond de Kaaba. Daarmee nemen ze deel aan deze vorm van aanbidding en worden zij één met het universum en het hele bestaan.

Tijdens de Salât (het rituele gebed van de islam) is het verplicht om met je borst richting de Qibla (de gebedsrichting) te staan. Daarom is het dus nodig om je te richten tot de Qibla. Verder is het niet zo dat elke willekeurige richting uitkomt bij de Qibla.

Allah (swt) is degene die ons beveelt om ons naar de Kaba te richten. Daarom is het verplicht om als Qibla richting de Kaba te bidden. Wij richten ons tot de Kaba omdat Allah (swt) dit zo wilt.

De vraag ‘wat is de oudste constructie van de wereld?’ zal ongetwijfeld worden beantwoord met: ‘dat is de Kaba’. Geen enkele centrum ter wereld wordt zo vaak als de Kaba bezocht. Daarmee is Mekka en de Kaba, door de geschiedenis heen, een centrum geweest die politieke grenzen negeert en een verbindende, integrerende en verzamelende rol heeft gespeeld. En de mensen zijn op geen enkele religieuze centrum 24 uur per dag onafgebroken in verbinding met elkaar.

De Kaba, waar mensen zich richten tijdens gebeden, is het centrum van de Oude Wereld (Europa, Azië en Afrika). De afstanden van de Kaba tot alle drie de continenten zijn ongeveer even groot. Het is van strategisch belang en is het middelpunt van de transportcentra.

Wanneer je een wereldkaart voor je hebt en van Noord-Amerika tot Australië en daarna van Noordoost-Azië tot Zuid-Amerika lijnen trekt, dan zal je zien dat op de plek waar deze lijnen elkaar kruisen Mekka, dus ook de Kaba, ligt. Bij het trekken van deze lijnen, moet je starten vanaf de uiterste punten van de continenten.

Het is bekend dat de continenten miljoenen jaren geleden één geheel zijn geweest voordat deze in de huidige vorm waren. Het aardoppervlak is bedekt met een harde schil, hieronder bevindt zich een vloeibare stof van helse warmte waar de continenten als boten op varen. Wanneer de continenten nog bij elkaar waren, bevond Mekka zich precies in het centrum van al het land. Wanneer je de Amerikaanse continenten en al het overige land bij elkaar brengt en hiervan het centrum wil bepalen, dan zal je opnieuw Mekka op dat punt vinden.

Is Mekka (of beter gezegd de Kaba), het centrum van alle landen bij elkaar, ook het centrum van de wereld?

Geografen hebben de wereld symbolisch verdeeld in vierkantjes door lijnen te trekken met de zogenaamde lengte- en breedtegraden, die ervoor zorgen dat elk willekeurig punt op de aarde gemakkelijk te vinden is en dit op de juiste manier te weergeven. Echter de beginpunten van deze lijnen zijn theoretisch (arbitrair) bepaald. Er is geen exacte wetenschapsfeit hierover aanwezig. De lengtegraad die door Greenwich (Engeland) loopt, wordt bijvoorbeeld als 0 (nul) geaccepteerd.

Onze wereld, waarvan wordt geaccepteerd dat deze rond is, daarover is bekend dat deze gedrukt is en het midden dikker is. De breedtegraad die door dit dikkere gedeelte loopt, wordt de ‘0-lijn’ genoemd. Deze breedtegraad staat bekend als ‘de evenaar’. Het wordt geaccepteerd dat de wereld door de evenaar, relatief gezien, precies in tweeën wordt verdeeld.

De polen of de poolpunten, zijn de twee uiterste punten van een as die precies door het midden van een cirkel gaan, die is gevormd door de evenaar. Dit is slechts een aanname, maar niet de werkelijke situatie. De wereld heeft echte noord- en zuidpolen. Het is bekend dat de wereld net als een dynamo op vloeibaar ijzer-nikkel draait en hierdoor ontstaat er een elektromagnetische veld en wordt er elektriciteit opgewekt. Deze magnetische kracht, verlaat de aarde via de noord- en zuidpool en vormt de buitenste laag van de atmosfeer met een magnetische beschermende functie: ‘de magnetosfeer’. Om deze reden richten kompassen op het noordelijk halfrond zich altijd tot de noordpool.

Waarom verschillen de poolpunten die worden weergegeven door de lengte- en breedtegraden en de magnetische poolpunten die worden weergegeven door de kompas van elkaar?

We weten dat de wereld een elliptische buiging heeft van 23’27”. Als het begin van de aarde niet op deze manier was gebogen, zouden we slechts een enkel seizoen hebben dus alleen de winter of alleen de zomer. De dagen worden, afhankelijk hiervan, langer of korter. Deze buiging zorgt er dus ook voor dat de polen van plaats veranderen. Wanneer we in het echt de lengte- en breedtegraden bepalen op basis van deze buiging van de wereld, dus als we de werkelijke magnetische noord- en zuidpool gebruiken waar de magneten constant naar wijzen, krijgen we een nieuwe evenaar. In deze nieuwe situatie zal de breedtegraad genummerd met 0 (nul), dus de evenaar, dwars door Mekka gaan. En dit betekent dat de Kaba in het midden van de wereld staat.

Aan de andere kant kruisen ook de Steenbok- en Kreefttropen, die op deze manier zijn gecorrigeerd, de blok waar Mekka zich in bevindt. De lengtegraad die volgens deze logica is getrokken (dus door de twee polen samen te voegen) zal de tropen en de evenaar kruisen die in dezelfde blok zijn. Deze kruispunt is weer Mekka. Achter het feit dat deze lengte- en breedtegraden kruisen bij Mekka, schuilt het geheim waarom de plek van de Kaba zo bijzonder is en waarom de mensen tijdens gebeden zich daarheen richten. Dus op deze manier wordt het duidelijk dat de Kaba het centrum van de wereld is, zowel toen alle continenten een geheel stuk waren als in de huidige situatie van de continenten.

Dit houdt in dat de Haddj (pelgrimstocht naar Mekka) eigenlijk een reis is naar het centrum van de wereld. De Haddj houdt in: een directe beleving van de psychische energie dat door de radar van Hajar-oel-Aswad wordt uitgezonden, die de fysieke- en meta fysieke wereld met elkaar verbindt; de snelste weg voor directe verbinding; een uniek magnetisch veld, een tawaaf (rondgang) van het Noer (Goddelijk licht). Bediuzzaman Said Noersi beschrijft deze waarheid als volgt: “De Kaba is een pilaar van Noer die de aarde met de hemel verbindt” en maakt hiermee duidelijk dat via de Kaba een verbinding bestaat met de Spirituele Werelden. De heiligheid van die plek is niet materialistisch maar spiritueel en mensen komen hiermee in verbinding door tijdens gebeden zich te richten naar deze spirituele pilaar en op deze manier is het mogelijk dat het goddelijk geheim van de Nachtreis zich manifesteert en nog vele verbindingen waar wij niet van afweten.

Het maakt niet uit of mensen zich in de lucht, op het land of onder de zee bevinden, zich richten naar deze ‘pilaar’ die door de Kaba gaat is voldoende voor de Qibla. Dit zorgt ervoor dat de spirituele atmosfeer die zich in dat gebied bevindt, de spirituele banden met en verlangens van de andere Werelden sneller en op hoger niveau plaatsvindt.

Zoals de verschillen in klimaat en vruchtbaarheid op aarde, is het ook zo dat er verschillen zijn in heiligheid van tijden en plaatsen. Daarom is de spirituele concentratie daar ook variërend. Allah die voor alles, omwille van de wijsheid, fysieke en chemische wetten stelt, heeft ook bepaalde voorwaarden en regels gesteld aan de stijging en verheffing van de geest en de resonantie en contact met de andere Werelden . Op een plek met een intensieve en spirituele atmosfeer als dat van de Kaba is het veel gemakkelijker voor geesten om de waarheid te absorberen, te ontwikkelen en te bloeien. Andere plekken zijn in vergelijking met de Kaba onvruchtbaar en zo droog als een woestijn. Immers de mensen die er zijn geweest hebben deze waarheid daadwerkelijk beleefd en ook bevestigd.

De mensen die de Kaba bezoeken en de spirituele pilaar binnengaan, komen terecht in een andere atmosfeer en hun aanbidding, gebeden en vergiffenis bereiken een heel aparte dimensie. Deze toestand krijgt een extra boost op heilige nachten.

‘Het eerste huis dat voor de mensen is gebouwd, is de Kaba in Mekka die de Werelden naar de heilige en juiste pad leidt. Hier zijn overduidelijke bewijzen. Hier is de plek van Ibrahim; wie hier komt zal in veiligheid zijn.’ (Koran 3:96-97)

Volgens een nieuwe onderzoek snijden magnetische strepen elkaar en concentreren zich in de Kaba. Door deze magnetische schild die ook wel ‘Van Allen Bogen’ wordt genoemd kunnen stralingen die een gevaarlijke energie bevatten niet de aarde bereiken, deze worden misschien bij de Kaba verzameld doordat ze zijn tegengehouden door deze strepen.

De Kaba heeft een functie als transformator omdat deze bepaalde kosmische energie opneemt en verdeelt over de aarde. Uiteindelijk richten dagelijks miljoenen moslims zich naar de Kaba en nemen ze tegelijkertijd met hun gebeden en de daarbij horende bewegingen deze psychische energie tot zich en komen hiermee samen in overeenstemming. Deze bewegingen zorgen ervoor dat deze energie door de mens spiritueel en fysiek wordt opgenomen door als zijn onderdelen. Wanneer iemand bezig is met de tawaaf rondom de Kaba, dus wanneer er rondjes worden gelopen rondom de concentratiepunt van de energie, dan heeft men een verbinding van het hoogste niveau met deze psychische energie. Het is bekend dat mensen abnormale dingen beleven tijdens de tawaaf. Tijdsverschuivingen, teleportaties, verdampingen deden zich onder andere voor en iedereen die er is geweest bevestigt dat ze in een andere atmosfeer en op een compleet andere wereld zijn beland.

Een Turkse dokter die voor een postdoc onderzoek in Duitsland was, die voor zijn opleiding Geneeskunde anatomie lessen heeft gevolgd, was getuige van een gebeurtenis tijdens de anatomische onderzoek van kikkers en vertelt het als volgt: “Wanneer de hart van de kikker eruit wordt gehaald, gaat deze nog 10 minuten door met kloppen. Omdat het hart een drievoudige beschermingssysteem heeft, is het nergens aan verbonden. Ondertussen zie je dat het onderste scherpe gedeelte van het hart zich ergens naar toe richt. Welke kant het hart ook naar toe wordt gedraaid, je ziet elke keer dat het hart net als een kompas zich weer naar die richting draait. De richting die de studenten hier met aandacht hebben gevolgd is de Qibla.”

Dit is werkelijk iets wat wij misschien met onze beperkte hersenen niet kunnen begrijpen. Zoals bekend is, is de aarde het middelpunt van het heelal, de plek waar de eervolste wezen, de mens, is geschapen. Het centrum en het hart van de wereld is de Kaba. De centrum en Kaba van de mens, die al op zich zelf een kleine heelal is, is zijn hart. In dit opzicht richten beide harten (dus het hart van het heelal en het hart van de mens) zich naar elkaar.

Omdat goddelijke openbaring en geluk in deze Kaba’s verschijnen. Het hart is de verschijningsplek van spiritualiteit. Omdat de spirituele focus van de wereld de Kaba is, hebben alle harten een aandeel van die waarheid en richten zich constant daarheen.

We sluiten het af met de betekenis van een vers die wijst op deze waarheid: “… De harten zullen alleen voldoening krijgen door het aanbidden van Allah.” (Koran 13:28)