Allah de Verhevene heeft zowel essentiële als actieve eigenschappen. Het verschil tussen deze twee is, dat iedere eigenschap waarvan het tegenovergestelde toegeschreven kan worden aan Allah de Verhevene een actieve eigenschap is, zoals de Schepper [het tegenovergestelde is de Gever van de Dood]; indien het tegenovergestelde niet kan worden toegeschreven aan Allah de Verhevene, dan is het een essentiële eigenschap, zoals leven, glorie en kennis [1].

Essentiële eigenschappen van Allah:

– Het bestaan (al-Wujud): Het is verplicht om te geloven in het Bestaan van Allah. Het is een eeuwig attribuut. Allah bestaat zonder een begin, zonder een einde, en zonder een plek.

– Eeuwigheid (al-Qidam): Het is verplicht om te geloven dat Allah eeuwig is. Dat wil zeggen; er is geen begin aan Zijn Bestaan. Zijn eigenschappen zijn ook eeuwig. Niets is eeuwig, behalve Allah en Zijn eigenschappen.

– Eeuwigdurendheid (al-Baqa ‘): Het is verplicht om te geloven dat Allah eeuwig is in die zin dat Zijn bestaan niet zal eindigen. Zijn bestaan is eeuwig en Zijn attributen zijn eeuwig. Er is niets eeuwig op zich, behalve Allah, want vernietiging geldt niet voor Zijn Zelf. Echter, het Paradijs en de Hel zijn wel eeuwig, omdat Allah wilde dat ze eeuwigdurend zijn. Ze zijn daarom eeuwig – niet door hun zelf – maar door een andere dan hun zelf.

– Eenheid (al-Wahdaniyyah): Het is verplicht om te geloven dat Allah Eén is zonder deelgenoten. De Eén betreft niet een aantal maar in de zin dat Hij geen deelgenoten heeft. ‘Eén’ wordt soms gebruikt om de helft van twee aan te geven, dit is het eerste [tellende] cijfer van het numerieke systeem; het is de betekenis van ‘één’ in termen van het cijfer ‘één’. Soms wordt ‘één’ gebruikt om een entiteit aan te duiden die geen deelgenoot, geen gelijke en geen voorbeeld heeft in zijn wezen of zijn eigenschapen [en dat die entiteit uniek is]. [Volgens deze betekenis] is Allah ‘Eén’ in die zin dat Hij geen deelgenoot, geen gelijke en geen medegenoot heeft in Zijn wezen of in Zijn eigenschappen. [2]

– Non-gelijkenis met de schepping (al-Mukhalafatu lil-hawadith): Allah lijkt niet op een van Zijn schepselen – noch in Zijn Zelf noch in Zijn Eigenschappen, noch in Zijn daden.

– Niet-behoeftigheid aan anderen (al-Qiyamu bin-nafs): Allah heeft niets nodig. Hij heeft men niet nodig om Hem bestaan geven, want Hij bestaat zonder een begin. Ook heeft Hij niemand nodig om Hem kennis te geven, omdat Zijn attributen bestaan zonder een begin.

[1] Islamitische Geloofsprincipes: Een exegese van Imam al-Azam’s Al-Fiqh Al-Akbar. P. 79

[2] Islamitische Geloofsprincipes: Een exegese van Imam al-Azam’s Al-Fiqh Al-Akbar. P. 73