De Koran is een Boek dat als leidraad en handleiding voor iedere fase van de mens en samenleving is geopenbaard. Het is niet enkel een gebedenboek, verhalenboek of een geschiedenisboek. Het is een Boek dat alle fasen van het leven en de samenleving vormgeeft.

De Koran leert mensen hoe ze op deze vergankelijke aarde optimaal moeten handelen en zaaien zodat ze volledige winst uit hun oogst in het hiernamaals kunnen halen. Hij geeft richtlijnen hoe een optimale samenleving vormgegeven kan worden. In de eerste 13 jaar (Mekka periode) zien we dat de Koranverzen vooral op geloofspunten zijn gericht.

In die 13 jaar werden moslims zo wreed vervolgd, gemarteld en zelfs vermoord dat ze noodgedwongen moesten emigreren naar Medina. In de veilige Medina werd de eerste moslimgemeenschap vormgegeven. Naast geloofspunten kwamen nu ook openbaringen over hoe de samenleving vormgegeven diende te worden. De verzen in Medina hadden meer wetten en regels om de islamitische samenleving te vormen.

Hoe vredelievend en humaan een samenleving ook is, er zijn momenten dat ze moeten strijden en zich moeten verdedigen tegen de aanvallen van agressors. Zoals iedere samenleving had ook de moslims met vijandschap en agressors van buitenaf te kampen. Het tijdperk om je land te verdedigen was aangebroken. Als we kijken naar de gebieden waar onze Nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, heeft gestreden dan zien we dat deze rondom Medina waren. Het waren allemaal noodgedwongen verdedigingsoorlogen om zichzelf, hun gezinnen, familie en bezitten te verdedigen tegen de aanvallen van de agressors.

Het was voor het eerst in Badr (Medina) dat moslims tegenover een gewapende vijand die vanuit Mekka was gekomen. Ook hiervoor heeft de Koran richtlijnen gegeven. De Koran heeft de voormalige woeste, wrede, barbaarse nomaden van hun ‘wreedheden’ ontdaan en heeft hen ‘humane’ verdedigingsmethoden in het strijdveld geleerd. Naarmate u de Koran verder leest zult u enkele van deze verzen tegenkomen. We zullen hier een paar van deze behandelen zodat u soortgelijke verzen in de Koran hiermee kunt vergelijken.

Koran gebiedt om enkel te strijden tegen diegenen die tegen jullie strijden. Dus van diegenen die niet strijden en niet op strijdtoneel verschijnen en thuis gebleven zijn, daar blijf je van af! Marteling en verminking is een gruwelijke overtreding, Allah houdt niet van overtreders dus weerhoud jullie van deze gruweldaden: ‘Strijd (zonder eigenbelang) op de weg van Allah tegen hen, die jullie bestrijden, maar overtreed (de grenzen, de regels) niet. Allah houdt immers niet van overtreders.’ (2:190)

Als ze vrede (staak het vuren) willen dan moeten jullie stoppen met oorlog voeren. Dus niet nog even doorgaan om ze een genadeklap te geven.

‘…Dus indien zij zich op een afstand van jullie houden en jullie niet bevechten en jullie vrede aanbieden, (dan) heeft Allah jullie niet toegestaan om iets tegen hen te ondernemen.’ (4:90)

‘Indien zij tot vrede neigen, neig jij daar dan eveneens toe en stel jouw vertrouwen in Allah.’ (8:61)

Als ze jullie continu aanvallen en de vrede die jullie aanbieden niet accepteren dan zit er niets anders op en is jullie toestemming gegeven om deze agressors te doden tijdens oorlog waar ze zich ook bevinden.

‘….Indien zij zich derhalve jullie niet met rust laten, noch jullie vrede aanbieden, noch hun handen van jullie afhouden, grijp hen dan en dood hen waar jullie hen ook vinden. Tegen diegenen hebben Wij jullie duidelijk gezag verleend.’ (4:91)

Dit zijn dus verzen die enkel van toepassing zijn tijdens een strijdveld.

Er wordt een zeer duidelijke onderscheid gemaakt tussen hoe moslims moeten handelen in ‘vrede-‘ en ‘oorlogssituatie’. ‘Allah verbiedt jullie niet om hen, die niet met jullie strijden om het geloof en jullie niet verdrijven uit jullie woonplaatsen, goed en rechtvaardig te behandelen. Allah houdt van diegenen die rechtvaardig zijn.’ (60:8)

‘Allah verbiedt jullie echter hen als bondsgenoten te nemen die tegen jullie strijden vanwege het geloof en die verdrijven uit jullie woonplaatsen hen (anderen) helpen om jullie te verdrijven. Degenen die hen als bondgenoot nemen, dat zijn de onrechtplegers.’ (60:9)

Wat wordt er bedoeld met het strijden op het pad van Allah (4:74 en 4:75)?

We lezen dat vanaf vers 59 een nieuw onderwerp wordt aangehaald: Het gehoorzaam zijn aan Allah en aan Zijn Nobele Profeet, vrede zij met hem. Naast het gehoorzaam zijn in religieuze geboden en verboden wordt in vers 74 ook duidelijk gemaakt dat men onze Nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, moeten gehoorzamen als ‘commandant’ in oorlogssituaties. In vers 80 wordt dit gehoorzaamheid nogmaals benadrukt.

Dus de essentie van dit onderwerp is niet zozeer het ‘oorlog voeren’ maar het gehoorzamen van je commandant voor en tijdens het voeren van oorlog.