De nobele Profeet, vrede zij met hem, verklaarde dat Hij een profeet was en dat hij, om dit te bewijzen de glorierijke Koran voordroeg aan de mensen en bijna 1000 wonderen verrichtte. Deze zijn gebeurd, zo zeker als het feit dat hij zich een profeet noemde. Het bewijst onweerlegbaar dat deze wonderen zich voordeden waardoor zelfs de koppigste der ongelovigen niet konden ontkennen dat Mohammed een profeet was, maar daarentegen de Profeet, vrede zij met hem, een tovenaar noemden, zoals in de Koran wordt vermeld.

Zo verklaarden zij hun weerstand en misleidden zij hun volgelingen. De wonderen van de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, zijn zo zeker gebeurd, dat zij werden bevestigd zonder tegenspraak en opgetekend door de behoedende deskundigen der Hadith (Overleveringen). Een wonder is de bevestiging door de Schepper van het profeetschap van een persoon. Het heeft het effect van de woorden: ‘Gij hebt de waarheid gesproken’. Als bijvoorbeeld iemand in de aanwezigheid van een heerser stelt, dat hij of zij door deze heerser is aangesteld voor een bepaalde positie dan zal het woord ‘ja’, door de heerser uitgesproken, volstaan om zijn bewering te bevestigen.

Als bovendien de heerser zijn gebruikelijke houding verandert op verzoek van de persoon, dan is dit een verder bewijs van diens aanstelling. Het is op dezelfde manier dat de Boodschapper, vrede zij met hem, beweerde van gezonden te zijn door de Schepper van het Universum. Allah, de Schepper, veranderde op zijn beurt de onveranderlijke orde bij het gebed van Zijn dienaar en diens verzoek, zodat deze wonderen kon verrichten om zijn profeetschap te bewijzen.

Ontkennen van wonderen

Ontkenning van wonderen leidt tot het ontkennen van God’s bestaan en het profeetschap van Mohammed, vrede zij met hem, zowel als tot de ontkenning van de Goddelijke oorsprong van de Koran. Het is in feite zo dat een ontkenning totaal absurd en betekenisloos is, want waar één bewijs volstaat om de bewering te bevestigen, is er voor de ontkenning een totaal onderzoek nodig, op alle plaatsen en momenten. Als iemand bijvoorbeeld beweert dat zwanen ook zwart kunnen zijn, dan is het voor de juistheid van deze bewering voldoende van één enkele zwarte zwaan waar te nemen. Maar als gij beweert dat dit niet mogelijk is dan moet gij alle zwanen onderzoeken, overal van het begin tot het einde der tijden. Daarom is ontkenning niet haalbaar. Wie het waagt om de wonderen te ontkennen, die bevestigd werden door miljarden gelovigen, waaronder honderdduizenden geleerden, heiligen en wetenschappers, sinds de bevestiging van het profeetschap, is als iemand die één der duizend deuren van een prachtig paleis gesloten vindt en dan beweert dat het onmogelijk is om daar binnen te gaan.

Wonderen van profeten

Bijna alle Profeten hebben wonderen verricht. Gedurende eeuwen, hebben miljoenen Joden en miljarden Christenen de mirakels van Mozes en respectievelijk die van Jezus bevestigd. Vergeleken met de andere Profeten, welk tekort kan de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, worden verweten, dat degenen die geloven dat Mozes met God sprak en dat Jezus de doden opwekte met God’s toelating en ten hemel opsteeg, zijn wonderen ontkennen?

De schepping van Adam en Eva

Zowel de schepping van Adam en Eva, als die van Jezus, is een wonder. God maakte van hun schepping een uitzondering op de wet van de geboorte. Alhoewel tegenwoordig verstrikt in materialistische denkschema’s, zal de wetenschap op een dag moeten erkennen dat de oorsprong van het leven een Goddelijk wonder is. Het is bovendien zéér twijfelachtig of het wetenschappelijk is om het geloof, gebeurtenissen en de concepten die door de wetenschap niet kunnen worden weerlegd, als een mythe te bestempelen. Wetenschappen ‘wandelen’ op de voeten van theorieën en ontwikkelen door ‘trial and error’ (‘Proef en vergissing’), het onderzoek naar deze theorieën. Er zijn vele bevestigde feiten die ooit door de wetenschap als vals werden beschouwd, net zoals er feiten ooit als juist werden gezien die nu door de wetenschap als vals zijn aangetoond. Bovendien zijn er nog vele andere zaken waarvan het bestaan nu is aanvaard zonder vragen te stellen, maar die niet wetenschappelijk bevestigd kunnen worden. Ontkenning van de wonderen is onwetenschappelijk in die zin dat een ontkenning een oordeel of een conclusie is, die op een concreet bewijs moet worden gebaseerd. Niemand kan de wonderen van de Profeet Mohammed, vrede zij met hem, ontkennen, op wetenschappelijke gronden of anderszins.

Wonderen

Enkelen kunnen de wonderen als irrationeel bekijken. Nochtans heeft de rede of het intellect niet de capaciteit om alles in het bestaan te kunnen omvatten. Ten tweede zijn er geen twee personen in de wereld die dezelfde intellectuele capaciteit hebben, mensen zijn nooit 100% identiek. Dus om te beslissen of iets redelijk is of niet: wiens intellect zal daarbij als maatstaf dienst doen? De Koran verklaart: ‘Wij voeden op in een zekere graad, wie wij ook willen. Boven iedere mens met kennis, is er een andere die meer weet.’ (Yusuf, S12, A76) Ten derde: deze schitterende orde, harmonie en doelmatigheid in het universum wijst zeker naar de Ene die een absolute Kennis, Wil en Macht heeft. Deze ene, God de Schepper, beschikt over het bestaan zoals Hij dat Wil. Hij is niet gebonden aan de wetten die Hij tot stand heeft gebracht om de werking van het universum te regelen. Daarom kan Hij deze wetten veranderen wanneer Hij dat wil of kan scheppen en handelen, helemaal zonder enige wet. Wat dus het intellect van de mens motiveert, is het ontdekken van deze wetten. God heeft de mens geen intellect gegeven om Zijn daden te beoordelen. Het vermogen van het intellect is beperkt en wat beperkt is kan niet oordelen over het onbeperkte.

Wet der oorzaken

Tijd varieert of verandert volgens de dimensies van het bestaan en plaatsen. Een tijdsduur is bijvoorbeeld niet hetzelfde in de wereld en op andere planeten. Bovendien, hoe verfijnder of ijler een materie is, des te sneller is de tijd en de beweging van dit object. Zo beweegt de menselijke geest veel sneller dan de mens zelf. Bovendien kan de fantasie en het inbeeldingsvermogen op enkele seconden door alle sferen heen reizen. Nogmaals, zoals mensen van elkaar verschillen overeenkomstig ieders macht, zo is er ook een groot verschil tussen de capaciteiten van de verschillende soorten. De mens heeft veel meer kracht dan een mier of een bij. Toch zijn er sommige dingen die deze insecten kunnen en de mens niet. Bovendien kunnen onzichtbare dingen en wezens zoals engelen en djinn, zelfs stormen en orkanen, veel krachtiger zijn dan menselijke wezens. Dus zijn al de fysische en intellectuele krachten en vermogens inbegrepen in één, absolute Kracht. Als deze Kracht in staat is om uit te voeren, wat Het ook wil, waarom zouden we dan niet in wonderen geloven? Wij zijn getuigen van, ervaren zelfs, zekere gebeurtenissen die we als wonderlijk ervaren. Vele dingen gebeuren die we niet met de wet der oorzakelijkheid kunnen verklaren. Bovendien verzekert de wetenschap der fysica vandaag dat alles wat bestaat een voortdurende golfbeweging is. Daarom is het niet mogelijk om te zeggen dat het bestaan van het universum een seconde later hetzelfde is als een seconde eerder. Daarom is de wet der oorzakelijkheid slechts een sluier die de Goddelijke werking omhult zodat mensen sommige onaangename processen of gebeurtenissen niet aan God toeschrijven. Daarom is de ontkenning van wonderen, niet de bevestiging ervan, irrationeel of onwetenschappelijk.