1. Analfabeet, maar een grootse wereldhervormer
Mohammed, vrede zij met hem, was analfabeet. Tot aan zijn 40e jaar had niemand hem een welsprekende toespraak horen houden, over religieuze of metafysische kwesties horen spreken, wetten weten toe te passen of een zwaard te hanteren. Maar deze bescheiden en stille man die nooit enig teken had gegeven dat hij zich interesseerde voor politieke activiteiten, verscheen op het wereldtoneel als de grootste hervormer. Hij verklaarde de ingewikkelde problemen van metafysica en theologie, hield toespraken over de principes van de ondergang van naties, onderwees morele regels en formuleerde de wetten van de sociale cultuur, economische organisatie, groepsgedrag en internationale relaties met een genialiteit die de wereld niet eerder had gekend. Hij werd opeens zulk een zo’n moedig soldaat dat hij zich zelfs niet in de hevigste gevechten terugtrok. Hij veranderde de denkwijzen van mensen, hun wereldbeeld, hun geloof, gewoonten en moraliteit.

2. Alle kwaliteiten in één persoon verenigd
De Profeet Mohammed, vrede zij met hem, was méér dan een onoverwinnelijke bevelhebber, een vooraanstaand staatsman en een hoogst invloedrijke geestelijk leider. Hij is het enige voorbeeld waarbij alle kwaliteiten op een schitterende manier in één persoon waren verenigd. Hij was een man van wijsheid, een ziener en ook een levende belichaming van zijn eigen leer. Hij was een groot staatsman, zowel als een militair genie. Hij was een wetgever en een leraar in morele kwesties. Hij was een spiritueel licht enook een religieuze gids. Zijn visie dringt door in elk aspect van het leven en er is niets wat hij aanraakt zonder het te bewonderen. Zijn orders en bevelen hebben betrekking op een uitgestrekt gebied van het beheersen van internationale relaties tot aan de dagelijkse gewoonten zoals eten, drinken, slapen en de zuiverheid van het lichaam. Op de grondvesten van zijn leerstellingen heeft hij een beschaving en een cultuur gevestigd. Hij bracht een dergelijke, fijne, gevoelige en evenwichtige levensstijl voort, een perfect evenwicht tussen de botsende aspecten van het leven, dat er niet de minste onvolkomenheid te vinden is, geen enkel gebrek of onvolledigheid. Welke tekorten en imperfecties zou hij hebben, vergeleken met andere profeten, waardoor hij niet als een profeet zou kunnen bevestigd worden bevestigd en als een Boodschapper van God?

3. Een eenvoudig en arm leven
Mohammed, vrede zij met hem, leefde een eenvoudig leven, als de armste van zijn gemeenschap. Hij besteedde al zijn geld, verdiend in de handel, aan het verspreiden van zijn Boodschap, vanaf het begin van zijn profetische opdracht. Ondanks zijn grootsheid, was zijn gedrag tegenover de eenvoudigste mens dat van een gewoon menselijk persoon. In de strijd en de ondernemingen van zijn hele leven, zocht hij geen enkele beloning of vergoeding voor zijn eigen persoon. Hij liet evenmin een erfenis achter voor zijn erfgenamen. Hij vroeg zijn volgelingen niet om iets voor hem of zijn afstammelingen te ‘brandmerken’. Hij ging daarin zo ver dat, alhoewel hij en zijn familie tot de armste van de gemeenschap behoorden, hij aan hen én aan zijn afstammelingen verbood van ook maar iéts aan te nemen uit de voordelen van de voorgeschreven aalmoezen.

4. Een genadig en vergevingsgezind karakter
Mohammed, vrede zij met hem, was uiterst genadig voor alle schepselen van God. In Mekka onderging hij door zijn stamgenoten elk soort lijden. Uiteindelijk dwongen ze hem om naar Medina te emigreren en voerden daarna, gedurende 5 jaar, oorlog tegen hem. Nochtans, toen hij Mekka zonder bloedvergieten veroverde tijdens het 21e jaar van zijn profeetschap, vergaf hij al zijn vijanden. Zijn vergevingsgezindheid omvatte zelfs de hypocrieten en de ongelovigen. Alhoewel hij de hypocrieten van zijn tijd herkende, stootte hij hen nooit uit, zodat zij konden genieten van de rechten van een volledig burgerschap waartoe de uitwendige belijdenis van het geloof en de toepassing, hen toegang gaf.

De Profeet Mohammed, vrede zij met hem, was in het bijzonder genadig tegenover kinderen. Als hij een kind zag huilen, zette hij zich ernaast en deelde zijn of haar gevoelens. Hij voelde de pijn van een moeder voor haar kind beter dan die moeder zelf. Op een dag zei hij: ‘Ik sta in gebed verzonken en wens dit te verlengen. Dan Toen hoorde ik echter het gehuil van een kind en verkort het gezamenlijke gebed af voor het verdriet die de moeder voelde.’ Hij nam kinderen in zijn armen en omhelsde hen. Soms droeg hij hen op zijn schouders.

Het mededogen van de Profeet, vrede zij met hem, omvatte niet alleen menselijke wezens maar ook dieren. Wij horen van hem dat een prostituee door God naar de waarheid werd geleid en uiteindelijk het Paradijs bereikte omdat zij water gaf aan een arme hond die erg verhongerd was. Een andere vrouw, die een kat van honger liet sterven, werd naar de Hel verwezen.

5. Een mild en vriendelijk karakter
De Profeet Mohammed ,vrede zij met hem, was zeer mild in zijn omgang met mensen. Hij was nooit kwaad op iemand voor de vernederingen die hij onderging. Toen zijn vrouw A’isha, moge God tevreden zijn met haar, het onderwerp van geroddel werd, dacht hij er niet eens aan om de roddelaars te straffen, zelfs nadat A’isha’s onschuld was aangetoond. Bedoeïnen kwamen hem dikwijls opzoeken en waren erg onbeleefd. Hij fronste daar zelfs niet de wenkbrauwen voor.

6. Een vrijgevig karakter
De Profeet, vrede zij met hem, was ook de meest vrijgevige der mensen. Hij hield ervan om al zijn bezittingen uit te delen. Toen zijn profeetschap was begonnen, besteedden hij en zijn rijke vrouw Khadija alles wat ze bezaten in de opdracht die God had gegeven. Toen Khadija, moge God tevreden zijn over haar, stierf, had hij geen geld voor een lijkkleed voor haar. Gods Boodschapper ,vrede zij met hem,  moest toen geld lenen voor de begrafenis van de eerste persoon die moslim werd en zijn eerste toeverlaat.

Volgens de Profeet, vrede zij met hem, is de wereld zoals een boom waaronder de mensen zitten om schaduw te hebben gedurende een lange reis. Niemand kan voor altijd in de wereld blijven leven, dus moeten mensen in de wereld de noodzakelijke voorbereidingen treffen voor het tweede deel van de reis die ofwel naar het Paradijs ofwel naar de Hel leidt. De opdracht van Gods Boodschapper, vrede zij met hem, was om mensen naar de waarheid te leiden en daarom besteedde hij zijn hele bezit en zijn leven om dit doel te bereiken. Op een dag zag Oemar, vrede zij met hem, hem op een ruwe mat liggen en huilde terwijl hei sprak:

‘O Boodschapper van God, terwijl koningen in zachte donsdekens slapen, ligt gij op een ruwe mat! Gij zijt de Boodschapper van God en verdient daarom meer dan enige andere mens een gemakkelijk leven.’ De Boodschapper, vrede zij met hem, antwoordde hem: ‘Stemt gij er niet mee in dat de rijkdommen van deze wereld aan hen toebehoren en dat wij de rijkdommen van het Hiernamaals zullen bezitten?’

Islam keurt een kloosterleven niet goed. Islam is gekomen om de rechtvaardigheid en welzijn te verzekeren voor de mensheid, maar waarschuwt de mensen tegen overdreven gemakzucht. Omwille van deze reden hebben vele moslims gekozen voor een ascetisch leven. Alhoewel zij meestal rijk werden na de dood van de Boodschapper, vrede zij met hem, waren ze er sommigen zoals de kaliefen Abu Bakr, Umar en Ali, die een sober leven verkozen. Gedeeltelijk was dit omdat zij wensten te leven zoals de armste van hun volk en gedeeltelijk omdat zij kozen om strikt het voorbeeld te volgen van de Profeet, vrede zij met hem.

7. Een nederig karakter
De Profeet Mohammed, vrede zij met hem, was de meest nederige der mensen. Daar hij iedere dag een hogere spirituele rang bereikte, nam zijn nederigheid nog toe, ook zijn dienstbaarheid tegenover God. Hij gaf er de voorkeur aan een sobere profeet te zijn boven een profeetkoning.

Bij het bouwen van de Moskee van Medina na de ‘Hijra’ droeg hij twee, in de zon gedroogde bouwstenen terwijl alle andere er één droegen. Bij het graven van de gracht in het Gevecht van de Greppel of Gracht, bonden de Gezellen een steen rond hun maag om de honger niet te voelen. De Boodschapper, vrede zij met hem, bond twee stenen rond zijn maag, want hij was hongeriger dan alle anderen. Ooit zag een man hem en, door zijn indrukwekkende verschijning, begon hij van angst te beven. De Boodschapper, vrede zij met hem, kalmeerde hem en sprak: ‘Broeder! Wees niet bang! Ik ben een mens zoals jij en mijn moeder at droog brood.’ Bij een andere gelegenheid werd hij bij de hand genomen door een vrouw die aan waanzin leed en hem zegde: ‘Kom en doe mijn huiswerk.’ Gods Boodschapper, vrede zij met hem, ging met de vrouw mee en deed het werk. A’isha, zijn vrouw, vermeldde dat de Boodschapper, vrede zij met hem, zijn kleren herstelde, zijn schoenen repareerde en zijn vrouwen hielp bij het huishouden.

Ali, de vierde kalief, moge God tevreden zijn over hem, beschreef de Profeet, vrede zij met hem, als volgt:

”Gods Boodschapper was de meest vrijgevige der mensen bij het wegschenken en de mildste en eerste van hen in geduld en volharding. Hij was de eerlijkste der sprekers, de meest beminnelijke en meevoelende in gezelschap en de nobelste in de familie. Wie hem voor het eerst ziet,wordt getroffen door ontzag voor hem maar wie hem beter kent, wordt diep door hem aangetrokken en wie hem tracht te beschrijven zegt: ‘Ik heb, noch eerder noch later iemand gezien zoals hij, vrede zij met hem.”

Behalve het overbrengen van Gods Boodschap naar de mensen het uitvoeren van de opdracht van goddelijk profeetschap, wat kan Mohammed, vrede zij met hem, nog meer hebben bewogen om een dergelijk sober en streng leven te leiden? En welk degelijk argument kan worden ingebracht tegen zijn profeetschap?