Om een sociaal evenwicht en sociale orde in stand te houden, worden extremen vermeden in de Islam. Om die reden staat men dan ook afkeurend tegenover monopolie en moordende concurrentiestrijd. De essentie van de Islam is gerechtigheid voor iedereen. Daardoor kunnen mensen een goed en gelukkig leven leiden en worden tegelijkertijd de band van menselijke broederschap en het sociale stelsel versterkt.

Het tegenwoordig overheersende sociale stelsel in de meeste moslimlanden heeft niets met de Islam te maken. Op veel plaatsen verkeren de armen in verschrikkelijke en onderdrukkende omstandigheden en is er sprake van toenemende corruptie, armoede en nood. Slechts een klein aantal mensen heeft aanzienlijke rijkdom verworven en geniet aldus de talloze voordelen en genoegens des levens, terwijl de meerderheid nog geen twee maaltijden per dag heeft. Een Islamitische sociale orde legt de nadruk op eenvoud en soberheid, zonder uiterlijk vertoon. De Boodschapper (vzmh) streefde ernaar een brug te slaan tussen de rijken en de armen, de hogeren en de lageren. Aangezien de Islam naar een evenwichtig leven streeft, dat het evenwicht van sociale krachten vertegenwoordigd, pleitte hij voor een samenleving waarin geen sprake was van uitbuiting van de ene groep door een andere.

Door toepassing van Islamitische principes kan het vermogen van de mensheid zo optimaal mogelijk ontwikkeld worden. Het hoogst mogelijke niveau van beschaving, dat het maximaal haalbare welzijn omvat, is zonder spirituele en morele ontwikkeling niet haalbaar. Alle Islamitische principes, die van Goddelijke oorsprong zijn, zijn volmaakt en absoluut. Daarom is de Islamitische benadering rechtvaardig, natuurlijk, menselijk en volkomen evenwichtig en redelijk.