Hoe belangrijk is een spirituele leven in de Islam?
Niet alleen is het spirituele leven van een moslim doordrongen van geloof, het heeft daarnaast ook een positieve uitwerking op alle andere aspecten van zijn of haar leven. Binnen de islam ziet men het leven als een evenwichtige werkelijkheid, in plaats van het in segmenten op te delen.
De Koran moedigt zijn lezers voortdurend aan om het universum en de natuur te bestuderen. In bepaalde zin is de mens geschapen met de nieuwsgierigheid om te onderzoeken en met het vermogen het boek van het universum te lezen. Deze mentale onderneming zal tot het besef leiden dat er een Bovennatuurlijk Wezen dient te zijn, dat we Allah noemen.
Verdere bestudering van het Boek van het universum leidt tot kennis van Allah en inzicht in hoe Allah op liefdevolle wijze voor de gehele schepping, inclusief de mens zorgt. Aangezien de mens houdt van wie hij kent, leidt kennis van Allah tot liefhebben van Allah, wat weer leidt tot de neiging om Allah door middel van aanbidding, te behagen. In de loop der tijd doorloopt een gelovige een proces van spirituele ontwikkeling en komt daaruit tevoorschijn als een verfijnd persoon, die anderen wil helpen en een bijdrage wil leveren aan de levens van anderen. Sociale betrokkenheid en activisme worden het feedback systeem waarmee iemand in balans blijft en dat mensen in staat stelt zin te halen uit een deugdzame cirkel van ontwikkeling.
In de islam zijn geloof en spiritualiteit dus met elkaar verweven als twee entiteiten die elkaar wederzijds versterken. Daarom moedigt de islam moslims aan een directe persoonlijke verbinding met Allah te ontwikkelen. De Koran leert ons dat Allah ons nader is dan onze levens ondersteunende slagaderen en verwacht van mannen en vrouwen dat zij een wederkerige relatie met Allah onderhouden. Samen met de dagelijkse verplichte gebeden, heeft Profeet Mohammed, vrede zij met hem, moslims aangemoedigd zich bewust te zijn van de aanwezigheid van Allah en Hem in het dagelijks leven te gedenken.
De Koran vertelt ons dat herinnering van Allah de grootste vorm van aanbidding is. “…en herinnering van God is zonder twijfel het grootste (goed in het leven) …” (29:45). De Koran vertelt ons daarnaast dat werkelijke spirituele bevrediging en menselijke vervulling alleen te vinden zijn in de herinnering van Allah. “ …zonder twijfel vinden harten bevrediging in de herinnering van God.” (13:28).
Een niet-praktiserend persoon kan nog steeds als een gelovige en een moslim worden beschouwd. Hij of zij bevindt zich echter op het grensgebied van geloof, zonder de bescherming die beoefening geeft.